Και η απορία γεννά απορίες.
«Ποιες είναι οι αγορές στις οποίες τσακίζομαι να βγω; Εμένα με αφορούν ή ξοδεύω τσάμπα ιδρώτα κι αγωνία; Κι αν θα βγω, τι κερδίζω; Έπειτα, γιατί μου λένε ότι αν είμαι καλό παιδί θα με αφήσουν να «βγω» στις αγορές και όχι να «μπω»; Σε τι διαφέρουν – με οικονομικούς πάντα όρους – τα δυο ρήματα; Συνειρμικά το «βγαίνω σε…» με παραπέμπει… ας πούμε… σε επαιτεία. Το «μπαίνω σε…» με παραπέμπει κάπως σε… συμμετοχή, συνδιοργάνωση. Γιατί άλλο να λες μπαίνω σε μια ομάδα που χτίζει ανεμόμυλους και άλλο βγαίνω να βρω ανεμόμυλους να τους πιάσω την κουβέντα». Αυτά ο Βασίλης. Και χοντροκαταπίνει τσίπουρο και χοντρορουφάει καπνό.
Εγώ πάλι αθλούμαι σε άλλους προβληματισμούς, φιλοσοφικούς. Κλασικά πράγματα και μικρότερες προτάσεις. Ποιος είμαι, από πού έρχομαι, πού πάω… Διαχρονικοί και άλυτοι προβληματισμοί. Ίσα για τον τίτλο του σκεπτόμενου, και καλά… Ρουφάω μικρές γουλίτσες τσίπουρο και πότε πότε κάνα τσιγάρο τράκα.
Κι αφού το τραπεζάκι του μικρού καφενέ ξεχείλισε στους προβληματισμούς μας κι αφού κάποιοι ξεβράστηκαν μέχρι τ’ αυτιά του καφετζή του μπάρμπα Γιάννη, ίσα να γυροφέρουμε τα ίδια και τα ίδια, νάτος ο μπάρμπα Γιάννης και ζυγώνει το τραπέζι μας.
«Να κεράσω από μια γύρα;»
«Και δεν κερνάς! φέρε και το ποτήρι σου».
Έφερε και την καράφα. Ύστερα ρώτησε τι μας απασχολεί. Πρώτος εγώ κατέθεσα το δικό μου διαχρονικό προβληματισμό. Ποιος είμαι… από πού έρχομαι… που πάω… Ακολούθησε ο Βασίλης. Ποιες είναι οι αγορές, τι θα κερδίσω, τι θα πάθω…
Ο μπάρμπα Γιάννης γελάει καλοκάγαθα και απευθύνεται στον Βασίλη. Εμένα, με ψιλοφτύνει».
«Καλά τούτος εδώ ο ζαβλακωμένος, αλλά κι εσύ, κυρ Βασίλη, μορφωμένος άνθρωπος, επιτρέπεται ακόμη να ζεις με απορίες;»
Και στην συνέχεια, μας το κάνει γαϊτανάκι.
Ποιοι δανείζουν λεφτά σε όλη τη γη; Οι διεθνείς Τραπεζίτες. Ποιοι αξιολογούν τα κράτη ώστε να μπορούν να δανειστούν; Οι οίκοι αξιολόγησης – τρεις εταιρείες όλες κι όλες – όπου επικεφαλείς τους είναι μεγαλοστελέχη των διεθνών Τραπεζών τα οποία και ελέγχουν τους οίκους αξιολόγησης. Κι έτσι παίζεται ένα πολύ βρώμικο παιχνίδι σε βάρος όλης της ανθρωπότητας. Γιατί αυτοί όποτε τους βολεύει σε δανείζουν και όποτε τους βολεύει σε υποβαθμίζουν. Άρα, τους ανήκεις. Σκλάβος τους.
Τώρα, οι Τραπεζίτες που συγκεντρώνουν όλο τον πλούτο της γης και τους οποίους εμείς ονομάζουμε «αγορές» πού τα βρίσκουν τα λεφτά; Μα από σένα κυρ Βασίλη μου, που τους σώζεις και τους ξανασώζεις τις Τράπεζες – τελευταία μάλιστα θυσιάζοντας μέχρι και το 25% του ΑΕΠ σου – κι ωστόσο δεν σε βλέπουν για σωτήρα τους, το θύμα τους παραμένεις και η αξία σου για κείνους είναι μόνο τόση όση και η αξία ενός ομήρου στα χέρια του ληστή που τον κρατάει ώσπου να φύγει ασφαλής από τον τόπο της ληστείας. Άνθρωποι και κράτη όμηροι των Διεθνών Τραπεζών – αγορών.
Και τώρα πρόσεξε. Αφού οι αγορές κερδίζουν λεφτά, πληρώνουν φόρους; Τα κέρδη τους συμπεριλαμβάνονται στο ΑΕΠ κάποιας χώρας; Και πώς γίνεται όλες οι χώρες, ακόμη και οι μεγάλες δυνάμεις, όπως η Αμερική, η Αγγλία, η Γερμανία να χρωστούν στις αγορές αμύθητα ποσά;
Λύσε κυρ Βασίλη μου τούτες τις απορίες και τα ‘χεις λύσει όλα.
Τώρα, με του ζαβλακωμένου τα υπαρξιακά. Ποιος είσαι; Εκείνος που κερδοσκοπούν εις βάρος σου οι Τραπεζικοί κολοσσοί ενώ σε αλυσοδένουν ταυτόχρονα σε οικονομική κηδεμονία. Από πού έρχεσαι; Από μια χώρα φαλιρισμένη απ’ τα γεννοφάσκια της. Τα τελευταία πολλά χρόνια, μάλιστα, την έχουν διαλύσει ολοσχερώς. Και τώρα πού πας; Να βγεις στις αγορές ξεβράκωτος αφού δεν παράγεις τίποτα, να ξαναδανειστείς, μαλάκα, κι έτσι χαρούμενος κι ανάλαφρος να καταπιείς τα εργασιακά, να υποκύψεις στους πλειστηριασμούς, να καλωσορίσεις το καινούριο επενδυτικό κλίμα που σου ετοιμάζουν και που θα σε σπρώξει πιο βαθειά στην νέα τάξη των πραγμάτων εκεί όπου οι Τραπεζίτες-αγορές ετοιμάζουν την παγκόσμια διακυβέρνησή τους, να σου ρυθμίσουν τα εθνικά σου θέματα κατά πώς τους βολεύει. Γιατί αυτοί έχουν το μαχαίρι, αυτοί και το πεπόνι.
Κι εσύ, κυρ Βασίλη μου κι εσύ ζαβλακωμένε, συμπαθάτε με, μα σας μένουν μόνο τ’ αχαμνά σας.
Σηκώθηκε κι έριξε την πατσαβούρα του στον ώμο. Πηγαίνοντας πίσω από τον πάγκο του είπε σαν να μονολογεί, σαν να το διαλαλεί.
«Ξύπνα Βασίλη.. ξύπνα και μείναμε με τ’ αχαμνά στο χέρι».
karalitsa2@gmail.com