Κάθε φορά που βγαίνει στο φως στης δημοσιότητας ένα τέτοιο τραγικό περιστατικό ψάχνουμε όλοι μας στα ΜΜΕ με λαίμαργη ματιά την εικόνα του θύτη, αν και τα βασικά χαρακτηριστικά του, οι ιδιότητες, οι ποιότητές του έχουν καταγραφεί μ’ έναν στερεότυπο αλλά ψευδή τρόπο στο συλλογικό μας υποσυνείδητο. Εγωπαθής, ζηλιάρης, κομπλεξικός, χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης. Εντάξει ως εδώ. Αλλά απαραίτητα και με χαμηλό πνευματικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Εκείνον που τον βαράει η αδικία και η φτώχια, τι να κάνει, βαράει κι εκείνος τη γυναίκα του. Άτιμη κοινωνία…
Ωστόσο, φίλε μου, το ξέρεις, η ζωή δεν έχει στερεότυπα. Αυτά είναι μόνο στο δικό σου το μυαλό, για να διαχωρίζεις αβασάνιστα τους ανθρώπους σε άσπρα και μαύρα πρόβατα. Ίσως και για να τροφοδοτείς τα δικά σου συμπλέγματα στο ληθαργικό εσώτερό σου κόσμο.
Ούτε βιοπαλαιστής, ούτε αγράμματος, ούτε κατατρεγμένος είναι αυτός ο αλήτης που πρόσφατα έσπασε στο ξύλο τη γυναίκα του. Και οι δύο δικηγόροι, αυτός δε, μεγαλοδικηγόρος. Απόστολος Λύτρας, Σοφία Πολυζωγοπούλου. Ήταν η πρώτη φορά, είπαν και οι δύο. Ήταν; Ίσως να ήταν, ίσως να μην ήταν, ίσως να είναι και πολλά τα λεφτά… Το βέβαιο είναι ότι η δίκη θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το λαίμαργο κοινό.
Ωστόσο, μετά την προσαγωγή του, ανακρίτρια και εισαγγελέας αποφάσισαν ότι δεν είναι ύποπτος φυγής ούτε ύποπτος τέλεσης νέων αξιόποινων πράξεων κι έτσι ο ποινικολόγος, αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους μετά την απολογία του και τις συγνώμες που σκόρπισε από δω και από κει. Βρε, κι εδώ συγκάλυψη; Παντού συγκάλυψη; Φώναζε η κοινωνία. Και όχι μόνο η κοινωνία. Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου ζήτησε να ελεγχθεί πειθαρχικά η απόφαση απελευθέρωσης μέχρι τη δίκη του Απόστολου Λύτρα. Έλα όμως που μανούριασε ο πρόεδρος της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος και του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και είπε ότι η πρακτική αυτή δεν συνάδει με το κύρος της Δικαιοσύνης και το Κράτος Δικαίου και οδηγεί μαθηματικά σε οπισθοδρόμηση και απαξίωση του θεσμού και των λειτουργών του. Κατάλαβες; Ό,τι κατάλαβες.
Εκεί που άναψαν, λοιπόν, τα αίματα και ζόρισε η κατάσταση, τη λύση την έδωσε ο ίδιος ο ποινικολόγος. Ούτε δύο εικοσιτετράωρα δεν πέρασαν και κατακρεούργησε όλους τους περιοριστικούς όρους.
Έτσι, βγήκε το ένταλμα σύλληψης. Έτσι, αναγκάστηκε να παραδοθεί (δεν ξέρω αν τούτη τη φορά οι χειροπέδες είναι νοητές ή πραγματικές) έτσι, βγήκε ασπροπρόσωπο και το Κράτος Δικαίου.
Σαν επίλογο αναφέρομαι σε μια εκπομπή του Στέφανου Χίου όπου η γυναίκα κάποιου που συνελήφθη με 100 γραμμάρια χασίς δεν είχε τα 10.000 ευρώ που της ζήτησε ο εν λόγω δικηγόρος για να αναλάβει την υπεράσπιση του συζύγου της, ο οποίος δικηγόρος της πρότεινε και επέμενε να πουλήσει ένα διαμέρισμα 52 τ. μ. που είχε στην κατοχή της για να τον πληρώσει. Η γυναίκα αναγκάστηκε να το πουλήσει σε άτομο που της πρότεινε εκείνος για να πάρει γρήγορα τα χρήματα. Και αναγκάστηκε να το πουλήσει κοψοχρονιά. Το διαμέρισμα πωλήθηκε στο όνομα της Σοφίας Πολυζωχοπούλου, δηλαδή, στην σύζυγό του, στην τιμή των 20.000 ευρώ.
Ήταν νόμιμο; Ναι. Ήταν ηθικό; Πες μου εσύ.
Κι έρχομαι να αναρωτηθώ, ήταν η πρώτη φορά που ο κακοποιητής επέδειξε κακοποιητική συμπεριφορά;
karalitsa2@gmail.com