Ο Άδωνις… Από γυαλί σε γυαλί, μπούχτισα να τον βλέπω. Και να τον ακούω. Στόμωσαν οι ακουστικοί μου πόροι. Τι τσιρίδα…
Δίπλα μου ο Παντελής μουρμουρίζει σαν ν’ αγκομαχάει..
«Θυμάσαι μια παροιμία που έλεγε ο κυρ Ανέστης στο χωριό; Εκεί που βόσκει, γκαρίζει ο γάιδαρος. Μωρέ, ταμάμ του πάει! Ποιόν πείθει αυτός ο άνθρωπος! Κοίτα, ρε, ποιοι μας κυβερνάνε…»
Από βοσκή όμως… Όλο τον εύφορο κάμπο έχει βοσκήσει. Μέχρι και πέρα, αριστερά, άμα του δείχνανε από μακριά χορτάρι κι εκεί τον είχα ικανό να πάει να βοσκήσει. Εκεί, ξέρεις, που τους σιχαίνεται, που, «σε άλλα κράτη, άμα πεις πως είσαι κομμουνιστής, σε κλείνουν φυλακή» Δικά του είναι τα λόγια. Βρε, ας του κουνούσαν το χορτάρι, έτσι, για πλάκα, και θα έβλεπες εσύ τι κωλοτούμπες ακροβατικές είχε να κάνει. Εντάξει, λέμε τώρα… Εντελώς ξεφτίλα όμως!
Και τώρα που το σκέφτομαι, μήπως δεν είναι το φόρτε της ξεφτίλας η πορεία του ολόκληρη; Γελοία χαρακτήριζε τη Ν.Δ. και πρόστυχη την πολιτική της σχετικά με το θέμα της ΠΓΔΜ καθώς και εθνικά επικίνδυνη την Ντόρα, τον καιρό που βόσκαγε στα αγκυλωτά λιβάδια του ΛΑΟΣ. Με όλη την εκφραστική του δεινότητα, το τι σκατό εκτόξευσε εκείνο τον καιρό στους βουλευτές της ΝΔ όλοι το είδαμε και όλοι το οσφριστήκαμε.
Ο Καραμανλής ξεπούλησε την Μακεδονία, η ΝΔ είναι η ντροπή της δεξιάς, η Γερμανία και η Άνγκελα Μέρκελ είναι οι καλύτεροι φίλοι της Ελλάδας… κι ένας ολόκληρος ακόμη οχετός με τον οποίο περιέλουζε την παράταξη στης οποίας τις αγκάλες έσπευσε αμέσως μετά να πιάσει πατζανέμι. Ήταν λίγο αργότερα από τον καιρό που τον θυμάμαι να ουρλιάζει ότι κανείς βουλευτής του ΛΑΟΣ δεν πρόκειται να πάει στην ΝΔ.
Αλλά, μια χρυσαφένια αυγούλα, ο χαμαιλέων της πολιτικής σκηνής, μεταμφίεσε την τοξική του ύπαρξη καθώς και τις ιδεολογίες του για να βρεθεί σήμερα υπουργός στην κυβέρνηση της παράταξης εκείνης που τόσα χρόνια την έκανε πουτάνα. Στο ενδιάμεσο διάστημα, φρόντισε επιμελώς να γλύψει όλο το σκατό που είχε εκτοξεύσει στα μούτρα της επάνω.
Τώρα πια μιλάει με πάθος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του. Μπαίνει βγαίνει στα κανάλια και μιλάει επί παντός, ως φωτεινός παντογνώστης.
Το ήξερες εσύ ότι τα ιδιωτικά κολέγια είναι καλύτερα από τα δημόσια ΑΕΙ; Εκείνος το είπε.
Το είχες ποτέ φανταστεί ότι μπορείς να επιβιώσεις με 200 ευρώ το μήνα; Κι αυτό το είπε.
Ότι οι μακροχρόνια άνεργοι δεν χρειάζονται επίδομα γιατί είναι βολεμένοι με άδηλους πόρους, ότι οι έμποροι που βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά τους, τσάμπα κλαίγονται γιατί έχουν τον τρόπο τους και ότι, στην περίπτωση που το κράτος έδινε κάτι παραπάνω ως επίδομα ειδικών συνθηκών τον καιρό του εγκλεισμού εξαιτίας του κορονοϊού, ε, πόσο δα να τρώγαμε, 300 κιλά να γίνουμε πια! Ναι, τα είπε.
Αλλά πες μου, θα τολμούσε κάποιος που χρημάτισε υπουργός υγείας να πει ότι η Novartis μπορεί να λάδωνε γιατρούς και πολιτικούς, αλλά έσωζε ζωές; Εκείνος το είπε, σε ντοκιμαντέρ της ελβετικής τηλεόρασης, ενώ ο ίδιος επικαλέστηκε αλλοίωση των λεγομένων του…
Κι άλλα, κι άλλα, κι άλλα… Όμως το κερασάκι στην τούρτα, και πολύ το χάρηκα, ήταν σε μια συνέντευξη που, κάποια χρόνια πριν, παραχώρησε στον Γιώργο Τράγκα και μέσα στ’ άλλα του εξέφρασε και το παράπονό του. «Δεν υπάρχει πράγμα που να μην έχουν πει για εμένα. Φασίστας, ακροδεξιός, λαϊκιστής, αγράμματος, φωνακλάς. Όλα τα έχουν πει». Είπε ο Άδωνις. Βλέπεις, δεν το κλείνει κι όλας!
Τότε ο Τράγκας τον διακόπτει και με ύφος σοβαρό του λέει. «Αγράμματος δεν είστε». Και κόβει την κουβέντα του εκεί.
Τι να σου λέω, φίλε μου, μέχρι που τότε άρχισα να τον συμπαθώ τον συγχωρεμένο…
Και δεν στα λέω τώρα αυτά από φθόνο για την αίγλη του πολιτικού ανδρός. Να στα υπενθυμίσω θέλω μόνο. Λέω, μπας και σου χρειαστούν…
Ωστόσο, τώρα που τον μελετάμε, μου ήρθε στο μυαλό κι άλλη μια παροιμία που έλεγε ο κυρ Ανέστης.
«Όποιος πάει πίσω από το γάιδαρο και του τραβάει της ουράς τις τρίχες, ρουφάει και τις πορδές του».
Κι έχουν ακόμη να ακουστούς πορδές, βροντερές και δύσοσμες… Κάπου κάποτε θα κοπάσει και η πρεμούρα με τα εσωκομματικά του Σύριζα. Κάπου εκεί θα σηκώσεις κι εσύ το βλέμμα ν’ αγναντέψεις τον κόσμο σου ξανά.
Ω, ρε φίλε μου, και να ‘ξερες, όσο εκείνοι δουλεύουν για σένα χωρίς εσένα, τι έχεις ν’ αντικρίσεις…
karalitsa2@gmail.com