Σ
ου έχω νέα. Όχι ακριβώς νέα, παλιά ιστορία, αλλά στη χώρα μας τέτοιες ιστορίες κυκλοφορούν ινκόγκνιτο. Καιρός να τις ξεθάψουμε.Στην Αμερική ο νόμος απαγορεύει στους πολίτες να συλλέξουν το νερό της βροχής να ποτίσουν τα χωράφια τους. Για τους παραβάτες το πρόστιμο είναι βαρύ. Και μιλάμε για τους αγρότες, όχι για σπιτικό λαχανόκηπο γιατί και ο σπιτικός λαχανόκηπος δια του νόμου απαγορεύεται κι αυτός.
Σε αυτές τις πολιτείες που ισχύει ο απάνθρωπος νόμος, το νερό έχει περιέλθει σε ιδιωτικές εταιρείες. Το πουλάνε, το εμπορεύονται. Ποιοι το πουλάνε; Ποιοι δικαιούνται να αγοράζουν πλανητικούς πόρους; Τον αέρα, την βροχή, τον ήλιο, τη γεωθερμία, τους σπόρους της γης…
Μα είναι αυτοί που έχουν στα χέρια τους τα φάρμακα, τις Τράπεζες, την ενέργεια, τους σπόρους, τα τρόφιμα και ναι, ακόμη και το νερό. Είναι αυτοί που έχουν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων και σε έχουν μεταβάλλει σε υποτακτικό τους. Είναι τα διεθνή βαμπίρ της ανθρωπότητας που σου ρουφάνε το αίμα. Είναι εκείνοι που βρίσκονται πίσω από το ΔΝΤ, πίσω από την χρήση των μεταλλαγμένων σπόρων, πίσω από τους υποχρεωτικούς εμβολιασμούς με τους αιφνίδιους θανάτους και τις διάφορες αναπηρίες, είναι εκείνοι που κατασκεύασαν τον ιό που τους παρείχε την ευκαιρία των υποχρεωτικών εμβολιασμών, είναι εκείνοι που σκοπίμως βυθίζουν τον πλανήτη στη φτώχια, είναι εκείνοι που αύριο θα σε ταΐσουν έντομα και σκουλήκια γιατί τους είσαι πλέον περιττός. Αυτοί αγοράζουν το νερό.
Και να που ήρθε η σειρά μας να ενταχθούμε ως θύματα στο σενάριο της πλήρους κυριαρχίας επί του αστικού κόσμου. Οι άχρηστοι που μας κυβερνούν και που γνωρίζουν και οι ίδιοι πως δεν θα μας ξανακυβερνήσουν, λίγο πριν το φινάλε της καταστροφικής διακυβέρνησής τους ετοιμάζουν να ρίξουν βόμβα πολλών μεγατόνων.
Ψηφίζουν τη δημιουργία ρυθμιστικής αρχής για το νερό. Σκοπός τους, να βγάλουν στο σφυρί το νερό του λαού, για να το πουλήσουν στα μεγάλα αφεντικά τους. Όπως διεκπεραίωσαν κάθε διατεταγμένη υπηρεσία που τους ζητήθηκε – όχι βέβαια αμισθί, τα οφέλη γι αυτούς είναι τεράστια – τους έπιασαν κωλοπηλάλες στην εκπνοή του χρόνου τους να διεκπεραιώσουν και το θέμα του νερού.
Το νερό είναι διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμα του ανθρώπου. Ήταν στις 28 Ιουλίου 2010 που ο ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα, για να προσθέσει την πρόσβαση σε καθαρό νερό στην διακήρυξη του για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υπογράφτηκε από 122 χώρες, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Βραζιλία οι οποίες χαιρέτισαν την εν λόγω απόφαση, ενώ 41 χώρες δεν συμμετείχαν στην ψηφοφορία, ανάμεσα τους οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Μεγάλη Βρετανία και η Αυστραλία οι οποίες μυρίστηκαν ψητό.
Σήμερα, η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά την αξία της αγοράς νερού στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, ενώ το περιοδικό Fortune το 2002 είχε δημοσιεύσει πως η επιχείρηση του νερού είναι η πιο προσοδοφόρα αγορά για τους επενδυτές.
Για εμάς εδώ, το θέμα της πώλησης του νερού δεν είναι καινούριο. Το επιχείρησαν πολλές κυβερνήσεις στο παρελθόν μα σκόνταψαν στην αντισυνταγματικότητα του θέματος. Ήταν και προαπαιτούμενο τον καιρό των μνημονίων. Πάλι δεν ευόδωσε. Το μαρτύριο της σταγόνας τράβηξε χρόνια γιατί χρειαζόταν ένας πρωθυπουργός παράτολμος, ανόητος και σάπιος για να κάνει το μεγάλο επόμενο βήμα. Και τώρα το κάνει τούτος, ρε φίλε. Φεύγοντας, σκοπεύει να πάρει και το νεράκι των παιδιών μας μαζί του να το χαρίσει στους προστάτες του.
Κι ύστερα, θα ζητήσει συγνώμη και θα πει, μα δεν έφταιγα εγώ, έφταιγαν οι άλλοι..
Κι ύστερα θα έχουν τελειώσει όλα και θα ζήσουν αυτοί καλά…
Ενώ ύστερα, εμείς θα ζήσουμε χειρότερα. Πολύ χειρότερα. Χειρότερα μέχρις εξαφανίσεως.
Εκτός και αν διακόψουμε εμείς το μαρτύριο της σταγόνας. Βίαια, οριστικά και αμετάκλητα τούτη τη φορά.
karalitsa2@gmail.com