Μία «λύση βασισμένη στη φύση» τόσο ως αντιπυρική ζώνη σε δασικό τοπίο, όσο και ως φυσικό κλιματιστικό μέσα στην πόλη.
Με δεδομένο ότι στην Αρχαία Ελλάδα η βελανιδιά είχε τη δύναμη της «χρησμοδότησης», το μήνυμα που στέλνει σήμερα για την Αττική είναι πολύ ξεκάθαρο: φέρτε με πίσω στον τόπο μου και το τοπίο μου!
H βελανιδιά είναι μια «λύση βασισμένη στη Φύση» τόσο ως αντιπυρική ζώνη σε δασικό τοπίο, όσο και ως φυσικό κλιματιστικό μέσα στην πόλη.
Και αν οι πρόγονοί μας, σε συνδυασμό με την ολιγωρία των νεότερων γενεών και την «πευκομανία» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θανατώσαμε τις βελανιδιές μέσα από την αλόγιστη κοπή τους περασμένους αιώνες τους δρυμώνες της Αττικής και μαζί τους τις Αμαδρυάδες Νύμφες που προστάτευαν την ευζωία του Λεκανοπεδίου, ας πάρουμε το μήνυμα, τώρα:
Είναι μια εξαιρετική λύση, γεωτεχνικά, για να βελτιώσει αισθητά το μικροκλίμα της περιοχής, να περιορίσει τις πυρκαγιές και να κάνει το έργο της πυρόσβεσης πολύ πιο εύκολο. Ακόμη, η αντοχή της σε θύελλες, ο σχηματισμός δασολίβαδων υψηλής βιοποικιλότητας, η υψηλή καρποφορία της, η τεράστια συγκριτικά συμβολή της στην ενίσχυση του υδροφόρου ορίζοντα κ.λ.π, πρέπει να μελετηθεί, να προστατευθεί και να αναπαραχθεί σε περιοχές όπου κατά το παρελθόν σχημάτιζε εκτεταμένα δάση, όπως η Αττική μας.
Πρόκειται για εξαιρετικό καταφύγιο βιοποικιλότητας αφού μπορεί να φιλοξενήσει πολλά είδη πουλιών και μικρών ζώων, αλλά και ωφέλιμα έντομα, πολλούς επικονιαστές και φυσικά τη μέλισσα, το σημαντικότερο έμβιο ον του πλανήτη μας.
Η προστασία επομένως των αιωνόβιων βελανιδιών είναι επιβεβλημένη, γιατί είναι απαραίτητες για την αναπαραγωγή των ζώων αυτών, από τα οποία πολλά ανήκουν στα απειλούμενα είδη.
Η πρόταση, έχει ως εξής: φύτευση δενδρυλλίων ή σποροφύτευση (Οκτώβριο-Νοέμβριο) ειδών Βελανιδιάς (πχ Αριά- Quercus ilex, Ήμερη Βελανιδιά Quercus ithaburensis ssp. macrolepis syn. Quercus aegilops και άλλα), όχι Πουρνάρια (Quercus coccifera), γιατί οι βελανιδιές:
- Καίγονται πιο αργά.
- Φυτρώνουν παντού.
- Αποθηκεύουν νερό.
- Ευνοούν την βιοποικιλότητα.
- Ξαναφυτρώνουν αν καούν.
Επειδή έχουν διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης θα βοηθήσουν στην εδαφοκάλυψη και στη γρηγορότερη αποκατάσταση μετά από πυρκαγιά.
* Ο Νίκος Χιωτάκης είναι γεωπόνος, πρώην Δήμαρχος Κηφισιάς και υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Βορείου τομέα με τη ΝΔ