«Τι έγινε; Έγινε κάτι που δεν ξέρω; Χαρούμενος μου φαίνεσαι».
«Έρχομαι από το κέντρο της Αθήνας, πηγμένο από χιλιάδες εργαζόμενους. Εκπαιδευτικοί, ναυτικοί, εργαζόμενοι στον επισιτισμό, τον τουρισμό, την καθαριότητα των σχολείων, όλοι μαζί, με κοινό αίτημα, κατέβηκαν στην απεργία ενάντια στον κυβερνητικό αυταρχισμό για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους και τη Δημόσια Παιδεία. Διονύση μου, χαίρομαι γιατί ο λαός έχει ακόμη παλμό, έχει ζωή μέσα του, παρότι επισήμως ο Υπουργός Παιδείας κατέφυγε στα δικαστήρια για να κηρυχτεί παράνομη η 24ωρη απεργία. Άκου, ρε Διονύση, πρώτη φορά η εξουσία να ποινικοποιεί το δικαίωμα στην απεργία! Αλλά ο λαός δεν μασάει πια, ο λαός είναι ακόμη ζωντανός. Γι’ αυτό είμαι χαρούμενος, Διονύση. Εσύ, γιατί χαίρεσαι;»
«Εμένα δεν με ενδιαφέρουν οι απεργίες, αντίθετα, με αποπροσανατολίζουν. Χαίρομαι όμως που πέφτουν οι τιμές στα τρόφιμα. Οικογένεια έξι άτομα, ο μήνας δεν βγαίνει με τίποτα. Έτσι, με μαθηματική ακρίβεια και λίγη οικονομία ακόμη, θα μπορούμε σχεδόν όλο το μήνα να την βγάζουμε, τουλάχιστον από φαΐ. Μείωση 15% σε 123 κωδικούς προϊόντων του super market δεν είναι λίγο».
«Διονύση, βάστα μικρό καλάθι, τα μαθηματικά σου δεν είναι ακριβή. Η μείωση θα είναι από 6-15% και από τους 25.000 κωδικούς τροφίμων που υπάρχουν, θα γίνει μείωση σε 123 κωδικούς που αντιστοιχούν σε 32 προϊόντα, από τα οποία τα 14 μόνο είναι τρόφιμα. Τα υπόλοιπα είναι αποσμητικά, σαμπουάν και απορρυπαντικά. Για κρέας, ψάρι, λάδι, γαλακτοκομικά, φρούτα και λαχανικά, και για όλα τα άλλα προϊόντα, η κερδοσκοπία καλά κρατεί, Διονυσάκη. Γι’ αυτό εσύ θα εξακολουθείς να μην μπορείς ολόκληρο το μήνα να θρέψεις τα παιδιά σου».
Ο Δονυσάκης με κοιτάζει με βλέμμα στενάχωρο και αμέσως μετά ξεπερνά ακόμη και τον εαυτό του σε αφέλεια.
«Μα τι να σου κάνει επιτέλους και η κυβέρνηση, θαύματα να κάνει! Η αγορά είναι ελεύθερη, Δημοκρατία έχουμε».
«Δημοκρατία είναι να τρώνε οι λίγοι με τις ευλογίες της εξουσίας και να πετάνε ξεροκόμματα στους πεινασμένους; Δημοκρατία είναι να καταβροχθίζουν 14 δις απευθείας αναθέσεις οι ελάχιστοι κι εσύ να μην μπορείς να βγάλεις το μήνα; Δημοκρατία είναι να μην υπάρχει ανώτατο ποσοστό κέρδους των προϊόντων στην αλυσίδα από το χωράφι στο ράφι κι εσένα να σου πιάνουν τον κώλο για μια μείωση 6-15% σε μια χούφτα τρόφιμα; Και είσαι και χαρούμενος γι’ αυτό, τρομάρα σου. Πόσο μαλάκας είσαι τελικά ρε Διονυσάκη!»
Ο Διονυσάκης δεν μίλησε. Με ύφος αλαζονικό που δεν είναι δικό του, μου γύρισε την πλάτη του και χώθηκε στο super market. Καθώς τον κοιτούσα μου φάνηκε ότι το super market τυλίχτηκε γύρω του και τον έσφιγγε στην αγκαλιά του. Τον έσφιγγε, τον έσφιγγε, σαν μέγγενη τον έσφιγγε στην αγκαλιά του…
Κι εγώ έμεινα μ’ ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο στα χείλη γιατί έκανα τον συνειρμό του Διονυσάκη με τον αρχιαλαζόνα κατά την ενημέρωση του σώματος της Βουλής σχετικά με τις πυρκαγιές του καλοκαιριού, όταν ανέβηκε στο βήμα να μιλήσει ο Νίκος Παππάς της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έφυγε, ρε, γύρισε την πλάτη του και έφυγε ο αρχιαλαζόνας, σαν τον Διονυσάκη!
Αχ, βρε Διονυσάκη, λάθος σου να τρέχεις να προλάβεις τη μείωση της τιμής στο κουτόχορτο, ενώ αποπροσανατολίζεσαι όταν ακούς για απεργίες. Μήπως να έτρεχες στις απεργίες για να μην χλαπακίζεις το κουτόχορτο…
Μήπως… λέω…
karalitsa2@gmail.com