Κάποιος τσακώνεται με τον οδηγό επειδή δεν σταμάτησε εκεί που του ζήτησε. Ακολουθεί το περίφημο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» εκ μέρους του πελάτη. Και ο οδηγός απαντά: «Ποιος να είσαι ρε ταλαίπωρε που στριμώχνεσαι έξι η ώρα πρωί σ’ ένα λεωφορείο». Εξαιρετική δραματουργική ανατροπή της θέσης ισχύος. Προ ετών ένας πρώην Νομάρχης Πειραιώς που χάλασε τον κόσμο με τις φωνές και ανοίκειο τρόπο συλλήφθηκε στο αεροδρόμιο Βρυξελών με αφορμή την καθυστερημένη ή χαμένη αποσκευή. Παρ’ ότι δεν αρκέσθηκε να τους ρωτήσει αν ξέρουν ποιος είναι, δήλωσε την ταυτότητά του ενώ οι αστυνομικοί προφανώς δεν πτοήθηκαν.
Θυμηθήκαμε αυτά χάρη στον κ. Αυγενάκη, ο οποίος μας έδωσε την ευκαιρία να ταξιδεύσουμε νοερά στο παρελθόν όταν η Ολυμπιακή Αεροπορία ήταν κρατική. Το αεροπλάνο μετά τον πλήρη επιβιβασμό, περίμενε τρία τέταρτα για να πετάξει, όμως περίμενε υπομονετικά κάτι. Μετά την καθυστέρηση αυτή, εμφανίσθηκε αυτό το μυστήριο «κάτι». Ήταν υπουργός της τότε κυβέρνησης τον οποίον υποδέχθηκε ζεστό χειροκρότημα κοινού και κριτικών. Όλοι ήξεραν ποιος είναι αυτός!…
Αντιλαμβανόμαστε από μια άποψη τον κ. Αυγενάκη, αν και απεχθανόμαστε τις ύβρεις και τη σωματική βία οπονθεδήποτε προερχόμενη.
Ο υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας του στέρησε το χειροκρότημα. Αυτό με το οποίον οι συνεπιβάτες θα τον αντάμειβαν όταν καταλάβαιναν ποιος είναι αυτός εξ αιτίας του οποίου καθυστέρησε η πτήση. Ο κ. Αυγενάκης πήρε την κατάσταση στα χέρια του πήδηξε πίσω από τον γκισέ άρπαξε το κινητό από τα χέρια του ταπεινού υπαλλήλου και φώναξε στον προϊστάμενο είμαι ο «Αυγενάκης».
«Σοκ και δέος», φταίει η αλαζονεία της κυβερνητικής πλειοψηφίας; Μήπως πριν απ’ όλα πρέπει να αναρωτηθούμε αν φταίει ο χαρακτήρας του κ. Αυγενάκη του έλληνα του ξέρεις ποιος είμαι εγώ. Ασχέτως βέβαια πολιτικής ένταξης, μη λησμονούμε πάντως και το «εμείς αντί του εγώ» του Μακρυγιάννη.
Ο κ. Μαρινάκης, ερωτηθείς εάν ο πρωθυπουργός θα είναι στα επόμενα ψηφοδέλτια άφησε να νοηθεί το ενδεχόμενο να μην είναι καν υποψήφιος. Τέτοιες συμπεριφορές τόνισε ότι είναι η πρώτη και η κυριότερη αντένδειξη για να είναι κάποιος μέλος της Κ.Ο. και ο νευρικός υπουργός είναι πιθανόν να τελειώσει την πολιτική του πορεία στο «Ελ. Βενιζέλος».
Ενώ ο βουλευτής της Ν.Δ. Δημήτρης Μαρκόπουλος, συμβούλευσε τρόπον τινα και με ευγενικό τρόπο τον ανεξάρτητο πια συνάδελφό του να αποχωρήσει από τη Βουλή, λέγοντας ότι «εγώ προσωπικά θα παρέδιδα την έδρα μου». Η παραίνεση αυτή έχει ακουσθεί και άλλες φορές στο παρελθόν για διάφορες περιπτώσεις, αλλά οι βουλευτές που παράτησαν την έδρα τους ήσαν μετρημένη στα δάχτυλα του ενός χεριού και ο αριθμός αυτός δεν φαίνεται να έχει προοπτική αύξησης.
Η επίκριση σχεδόν όλων των ενεργειών της κυβέρνησης είναι έντονη και συνεχής. Προφανώς δεν πηγάζει μόνον από ένα υγιές ενδιαφέρον για το κοινό καλό. Πρόκειται για συνεχή προσπάθεια αλλαγής των πολιτικών ηγετών με στόχο την αποχώρηση εκείνων που κατέχουν εξουσία και την άνοδο της αντιπολίτευσης, η οποία μάλλον κυριαρχικά αυτοαποκαλείται προοδευτική παράταξη.
Έτσι η οξύτητα και προσωπικές επιθέσεις, και ο διχαστικός λόγος πλήττουν την σταθερότητα της χώρας, δηλητηριάζουν την κοινωνία και κλονίζουν την συνοχή της. Ας ανατρέξει λοιπόν ο πολιτικός κόσμος στον Πλούταρχο που περιγράφει το πλαίσιο στο οποίο πρέπει να κινούνται οι πολιτικοί. «Η φιλοδοξία που κυριαρχεί σε όλα τα άλλα πάθη να υποχωρεί στους δύσκολους για την πόλη καιρούς».
Παρόμοια υπήρξε και στο παρελθόν ρήση του Μακαριώτατου κ. Ιερώνυμου για την σύνεση και συναίνεση που αποτελούν συστατικά στοιχεία της συνύπαρξης του ανθρώπου.
Αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο υποσημειώνουμε ο απερχόμενος βοηθός γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μάρτιν Γκριφιθς, άγγλος διπλωμάτης, δηλώνει ότι οι ηγέτες του κόσμου έχουν αποτύχει στην αποστολή τους με αποτέλεσμα το μαρτύριο εκατομμυρίων ανθρώπων και προτείνει σ’ αυτούς «Να αφήσουν στην άκρη τα στενά συμφέροντα και να τοποθετήσουν στο κέντρο την ανθρωπιά, την συνεργασία και τις ελπίδες για ένα καλύτερο κόσμο.
Δηλαδή να αξιοποιήσουν την συλλογική ανθρωπιά αναζητώντας ένα ηθικό πυρήνα των ηγετών που θα συνιστά δίαυλο επικοινωνίας.
Όσον αφορά την εκάστοτε αξιωματική αντιπολίτευση να έχει υπόψη της τον Ουίνστον που έλεγε ότι «Η δημοκρατία δεν ευνοεί την αδιάκοπη παραμονή ενός κόμματος στην εξουσία.
* Ο κ. Ιωάννης Σκουτέρης είναι Δικηγόρος, τέως αντιδήμαρχος Χολαργού