ΛΙΤΣΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΗ

Διαίρει και βασίλευε…

Π
ήγα και φορτώθηκα τον Μήτσο αμέσως μόλις άκουσα απ’ τον κουμπάρο του τον Περικλή ότι ψήφισε Νέα Δημοκρατία. Τον άρπαξα απ’ τα μούτρα.
Ρε ξεφτίλα, του είπα, τι τους λιμπίστηκες και τους έδωσες την ψήφο σου για να μας κατσικωθούν στον σβέρκο μια τετραετία ακόμη; Τι ονειρεύεσαι, τι προσδοκάς από αυτούς; Θέλεις ν’ αποτελειώσουν τη Δημόσια Υγεία, ν’ αφανίσουν τη Δημόσια Παιδεία, να καταργήσουν εντελώς τα εργασιακά δικαιώματα, να πουλήσουν και το νερό, να πάρουν τα σπίτια των ανθρώπων ακόμη και την πρώτη κατοικία τους οι ξένοι και οι ντόπιοι Πάτσηδες, να εξαϋλώσουν μισθούς και συντάξεις μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης τώρα που έχει πάει στο θεό το χρέος της χώρας από τα δάνεια! Κι αφού ξέρεις, ο κύκλος της χρεοκοπίας δεν έκλεισε, τώρα θ’ αρχίσουν τα νταβαντούρια, τα παζάρια κάτω απ’ το τραπέζι, το ξεβράκωμα της χώρας, πήγες κι έδωσες λευκή επιταγή στο δήμιό της!
Δεν τον άφησα τον Μήτσο ανάσα να πάρει. Εκείνος, όλο κουνούσε τα χέρια πάνω κάτω κι όλο έλεγε «μα εγώ…»
«Εσύ, ό,τι και να πάθεις, όσο και να κλαψουρίζεις, δεν θα σε λυπηθώ. Εγώ όμως τι σου φταίω;»
«Σκάσε!» Ακούω έξαφνα τον Μήτσο να ουρλιάζει στα μούτρα μου μπροστά. «Σκάσε και βάλε το μυαλό σου να δουλέψει, που σήκωσες τα μανίκια να πλακωθείς μαζί μου, πενήντα χρόνια φίλοι. Πώς μας κατάντησαν, ρε, να τρώμε ο ένας τις σάρκες του άλλου! Και όχι, εγώ δεν ψήφισα Νέα δημοκρατία, ο εξάδελφός μου ο Μήτσος την ψήφισε, αυτός που έχει το τσαγκαράδικο στην πλατεία. Και δεν το είχε σκοπό, τον τρόμαξε ο Κα- τρούγκαλος κι ύστερα η Φωτίου. Οριακά το κρατάει ο άνθρωπος το μαγαζί ανοιχτό, να του λένε τώρα πως θα επαναφέρουν και το 20% στις ασφαλιστικές εισφορές του…»
«Έλα τώρα, μια βλακεία είπε».
«Και την είπε μια ανάσα από τις εκλογές! Τόσο ηλίθιος νομίζεις ότι είναι; Είναι κανείς από τους τριακόσιους της βουλής ηλίθιος, ή τουλάχιστον, πιο ηλίθιος από σένα; Βάλε το μυαλό σου να δουλέψει, σου λέω. Σκέψου και απάντησέ μου σε τούτες τις ερωτήσεις που βασανίζουνε κι εμένα».
Τώρα άρχισε ο Μήτσος να πυροβολεί κατά ριπάς.
Γιατί υπάρχουν στους εκλογικούς καταλόγους εγγεγραμμένοι υπεραιωνόβιοι άνω των 110 ετών; Ψήφισαν αυτοί;
Ποιος προμήθευσε με 197 δελτία ταυτότητας και σταυρωμένα ψηφοδέλτια τους πέντε συλληφθέντες στην Καρδίτσα; Μάθαμε ποιος είναι ο υποψήφιος; Γιατί δεν συνελήφθη και αυτός, παρά μόνο ο διευθυντής του πολιτικού του γραφείου; Και γιατί τα κόμματα δεν ασχολήθηκαν με το περιστατικό;
Ποια είναι η εταιρεία Singular Logic που ανέλαβε να διεκπεραιώσει τις εκλογές; Δεν μπορούσε να αναλάβει ένα ελληνικό Πανεπιστήμιο;
Σε ποιους ανήκει;
Τι είδους απόρρητες συμβάσεις υπογράφει η εταιρεία από το 1980 με το ελληνικό δημόσιο;
Πώς και βρέθηκε νεκρός, ο Μιχάλης Καρυότογλου, πρόεδρος και διευθυντής ερευνών και Ανάπτυξης της εταιρίας, στις 31/3/2018 στο γραφείο του με μια σφαίρα καρφωμένη στο κεφάλι;
Ποια η σχέση της εταιρείας με τις παγκόσμιες Τράπεζες, τις ελληνικές Τράπεζες, την Microsoft, τα ξένα funds και είκοσι από τις μεγαλύτερες ΜΚΟ;
Τώρα η σειρά μου να ψιθυρίσω την ατάκα «μα εγώ… μα εγώ…»
«Εσύ, βρίσκεσαι βυθισμένος σ’ έναν εφιάλτη και δεν βλέπεις αυτό που έρχεται να σε καταπιεί. Αρπάζεις τον απέναντι απ’ το λαιμό, ξοδεύεις την οργή σου πάνω του , την σπαταλάς και δεν καταλαβαίνεις ότι παίζεις το παιχνίδι τους. Διαίρει και βασίλευε. Έτσι σε υποτάσσουν, έτσι θα σε αφανίσουν. Κι εσένα κι εμένα και τον άλλο. Την οργή σου κράτησέ τη για το σύστημα Κι εσύ να μην ξεφεύγεις απ’ τον στόχο σου. Δικαιοσύνη παντού. Αν το καταφέρεις σώθηκες!»
Ο Μήτσος με κόλλησε στον τοίχο. Αρχίζω και βλέπω εκείνο που έρχεται. Τρομάζω, οργίζομαι, σφίγγω τις γροθιές. Στο μυαλό μου παίζει ο χάρτης της χώρας μου βαμμένος γαλάζιος παντού, σαν κλόουν που τον έβαψαν γαλάζιο.
Άντε ρε, ξεμασκαρέψτε την πατρίδα μου, εδώ δεν είναι Βραζιλία, ούτε Αμερική. Ο Έλληνας, πολλά θα καταπιεί, πολλά θα κρύψει στην κουρελού από κάτω, μα την κοροϊδία δεν την καταπίνει.
Κι άμα τον δεις να συμφιλιώνεται με τον εχθρό, να πιάνεται μαζί του χέρι χέρι, τότε πραγματικά να τον φοβάσαι. Αυτό δεν σου το λέω εγώ, ούτε ο Μήτσος, ούτε ο εξάδελφός του. Σου το λέει η Ιστορία.

 

karalitsa2@gmail.com