Μεγαλύτερη έμφαση πάντως πρέπει μάλλον να γίνει προς το Κέντρο παρά προς τ’ αριστερά, σε αντίθεση με εκείνο που έκανε την τελευταία πενταετία με την αείμνηστη κ. Γεννηματά ο κ. Ανδρουλάκης που επεδίωκαν μετακίνηση του κόμματος αριστερότερα.
Το ΠΑΣΟΚ ασκούσε αντιπολίτευση σε μια κεντροδεξιά κυβέρνηση, η δε κριτική του είχε αριστερό πρόσημο. Η Ν.Δ. κυριάρχησε εκλογικά στον χώρο του Κέντρου, οι απώλειές της ήταν προς τα δεξιά της ή προς την αποχή. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ εγκλωβίσθηκαν σ’ ένα μίζερο ανταγωνισμό για το ποιος θα διαμαρτύρεται και φωνάζει περισσότερο, χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να έχει ως στόχο ν’ αμφισβητήσει την κυριαρχία της Ν.Δ., αυτό απαιτεί μετακίνηση ψηφοφόρων από αυτήν και αντίστοιχα στρατηγικά ανοίγματα.
Καθόσον το «Κέντρον» υποδηλώνει χαμηλό βαθμό ταύτισης με πολιτικά ιδεολογικά σχήματα και μια προδιάθεση μετριοπάθειας, δεν χρειάζεται αντιπολιτευτικές κορώνες, αλλά ρητορική και πρόσωπα που του ταιριάζουν. Οι αυτοπροσδιοριζόμενοι Αριστεροί, Δεξιοί δεν φαίνεται να αποτελούν προνομιακό κοινό στόχο του ΠΑΣΟΚ γιατί η λίμνη εκείνη έχει και άλλους πολλούς ψαράδες, λιγότερες κορώνες, περισσότερες προτάσεις, παρεμβάσεις και όχι οργισμένες κινήσεις. Αρκετά οι φανατικοί που αναλύουν την πολιτική μέσω δογμάτων και αφορμών.
Καθόσον φανατισμός δεν είναι η ισχυρή έστω και πείσμων υπεράσπιση απόψεων ή ιδεών, φανατισμός είναι η πρόσκληση σε μια άποψη, ιδέα ή πίστη θρησκευτική ή πολιτική η οποία δεν αναγνωρίζει καμία άλλη αλήθεια εκτός από την δική της. Προέρχεται από την λατινική λέξη tanum που σημαίνει αφιερωμένος τόπος. Και δηλώνει τις ψευδαισθήσεις όσων θεωρούν ότι εμπνέονται από την θεότητα.
Ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον έχει στο μυαλό του ότι είναι αριστερός. Δεν λέει ψηφίζω «ΣΥΡΙΖΑ». Και «είμαι» ΣΥΡΙΖΑ επειδή είμαι αριστερός. Τι σημαίνει είμαι αριστερός στην σημερινή Ελλάδα είναι λίγο ως πολύ γνωστό. Είμαι εναντίον του ΝΑΤΟ και της Δύσης γενικά, παρ’ ότι απολαμβάνει τ’ αγαθά της ελευθερίας της. Ως αριστεροί έχουν πιο προωθημένη αντίληψη για την Δημοκρατία. Το έχει αποδείξει και η ιστορία. Υπαρξιακή διάσταση έχει και η στάση απέναντι στα δύο κρίσιμα ζητήματα του καιρού μας.
Στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι με τον «άνθρωπο» και την ειρήνη. Στην Μέση Ανατολή αντιμετωπίζει το Ισραήλ ως επιτιθέμενη δύναμη. Ξεχνάει την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, τις ρουκέτες της Χεζμπολάχ και θεωρεί «συμβολική» κίνηση την μαζική επίθεση του Ιράν.
Η αριστερά έχει κληρονομήσει από την μαρξιστική του παιδεία που θεωρεί κλασική. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού, το δε ράσο είναι σύμβολο καταπίεσης. Η ιδεολογία και η πολιτική έχουν μεταμορφωθεί προ πολλού σε ψυχικό σύνδρομο. Είμαι ΣΥΡΙΖΑ επειδή δεν θέλω να μοιάζω με κανένα άλλο, είναι πληγωμένος ναρκισσισμός ο οποίος αναζητά να λυτρωθεί στο πιο επιτυχημένο νάρκισσο της πολιτικής μας ζωής τον Στέφανο Κασσελάκη.
Η Κυβέρνηση από την πλευρά της την δεύτερη τετραετία ήταν φυσικό να παρουσιάσει συμπτώματα φθοράς ακόμη και εάν δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Η φθορά στην πολιτική υπάρχει και αν ουδείς την εισπράττει. Προφανώς εμφανίζονται φαινόμενα γκρίνιας ή δυσαρέσκειας.
Όμως ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να υπερβεί τις εσωκομματικές τριβές προχωρώντας στην παραγωγή κυβερνητικού έργου, να δημιουργηθούν κατάλληλες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, έτσι ώστε να υπάρξει χρηστή και χωρίς προκλήσεις διαχείριση της εξουσίας, πράγμα το οποίον είναι δύσκολο στην παρούσα τετραετία. Λαμβανομένου υπόψη ότι οι πολίτες όταν βλέπουν ότι η καθημερινότητά τους βελτιώνεται ακόμη και όταν τα βήματά της είναι μικρά αλλά σταθερά μένουν αδιάφοροι στις εσωκομματικές ίντριγκες.
Η θεσμική αλλαγή της οικολογικής κρίσης η περιβόητη πράσινη μετάβαση στη χώρα μας δηλαδή την απαλλαγή από τον λιγνίτη και τον αναγκαστικό προσανατολισμό στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα κλπ. πρέπει να αποτελέσουν μια από τις προτεραιότητες της κυβέρνησης. Καθόσον η ενέργεια τροφοδοτεί όλη την οικονομία, την παραγωγή όλων των μαζικών προϊόντων από αέρα γη και θάλασσα, σ’ αυτήν δε θεμελιώνεται όλος ο πολιτισμός και η κοινωνική συγκρότηση. Την πολιτική, χωρίς βέβαια αυτό να διολισθήσει σε κάτι εργαλειακό.
Είναι αλήθεια ότι το πολιτικό σύστημα είχε εμφανισθεί στην αρχή αλλεργικό στην ιδέα μιας ανεξάρτητης υπηρεσίας που θα είναι επιφορτισμένη με τον εντοπισμό της φοροδιαφυγής και την είσπραξη των δημοσίων εσόδων. Όμως με την επιστράτευση της τεχνολογίας η χώρα απέκτησε ένα πολιτικό ουδέτερο μηχανισμό που μπορεί να παρακολουθεί την γκρίζα και μαύρη αγορά, τα δε αποτελέσματα της ΑΑΔΕ δημιουργούν δημοσιονομικό περιθώριο και υποχρέωση της κυβέρνησης για μείωση φορολογικών συντελεστών.
Όσον αφορά για τις όψιμες και άκομψες παρεμβάσεις του κ. Τσίπρα τ. Πρωθυπουργού, σε πρόσφατη εκδήλωση στην αίθουσα Γερουσίας, περί πάσχουσας δικαιοσύνης και Δημοκρατίας, χωρίς να θέλουμε να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι είναι απαράδεκτες οι καθυστερήσεις απονομής της Δικαιοσύνης, όπου λιμνάζουν εκατοντάδες χιλιάδες υποθέσεις με τεράστιο κόστος και ο διορισμός της ηγεσίας της Δικαιοσύνης είναι ζήτημα συνταγματικού πολιτισμού, υπογραμμίζουμε τα εξής:
Ο κ. Τσίπρας και στο παρελθόν ως αντιπολίτευση απειλούσε την κυβέρνηση ότι το κόμμα του θα την ταράξει στην νομιμότητα, μιλούσε για ενεργειακή Δημοκρατία, για να γίνει κάθε σπίτι ένας μικρός παραγωγός.
Λησμονεί βέβαια ότι η Δημοκρατία αναπνέει και επιβιώνει όταν υπάρχουν αναχώματα και αντίβαρα στις υπερβολές, στα καμώματα, στις παρανομίες του αρχηγού.
Καθώς επίσης ότι η δικαιοσύνη είναι η μεγαλύτερη κατάσταση του πολιτισμού και όχι η Δημοκρατία. Καθόσον η πρώτη βασίζεται στην νομιμότητα και η δεύτερη κυρίως στην νομιμοφάνεια.
Ας αρκεσθούμε λοιπόν στην ρήση του Αβραάμ Λίνκολ Πρόεδρο των ΗΠΑ Εχθρότητα και Ακρότητα σε κανένα και αγάπη – εμείς θα λέγαμε – σεβασμό σε όλους.
* Ο κ. Ιωάννης Σκουτέρης είναι Δικηγόρος, τέως αντιδήμαρχος Χολαργού