Το καινούριο μπάχαλο αφορά την ευρωβουλευτίνα Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου η οποία έστειλε emails που κατέχει παράνομα, σε ομογενείς όπου γης, να διαφημίσει την πραμάτεια της για να την ψηφίσουν στις επερχόμενες εκλογές για την ευρωβουλή.
Και τη ρωτούν «που τα βρήκες, κυρά μου, τα προσωπικά δεδομένα των ομογενών;» Η απάντηση πρόχειρη, αμήχανη, αδούλευτη σχεδόν. Τα μάζευα από καιρό, είπε. Ύστερα, το πήρε αλλιώς. Είπε ότι πήρε τους εκλογικούς καταλόγους από το Υπουργείο Εσωτερικών. Άντε τώρα να μπλέξει την Κεραμέως και το φουκαρά τον Λιβάνιο οι οποίοι πρόλαβαν και της έριξαν το λάκτισμα που την εκσφενδόνισε μέχρι τον κάμπο με τα αγγούρια. «Όχι, δεν παρέχουμε διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τηλέφωνα εκλογέων σε υποψηφίους ή κόμματα» είπαν με μια φωνή γιατί εκείνοι ξέρουν ότι ο νόμος το απαγορεύει ρητά. Η Άννα-Μισέλ δεν το ήξερε ή απλά της ξέφυγε; Μπα, θα είναι που έχει στραμμένο το βλέμμα στο πλυντήριο των εκλογών και δεν βλέπει τίποτε άλλο μπροστά της. Ας την κάνω εγώ για την ευρωβουλή, σου λέει, κι όλα θα ξεχαστούν. Αυτό είναι. Θυμάσαι τότε που ο Νίκος Γεωργιάδης κατηγορήθηκε για παιδοφιλία; Τι του είπε; «Κάτσε λίγο στην άκρη μέχρι να ξεφουσκώσει το θέμα…» Στάση ζωής. Και για την ίδια και για το κόμμα που εκπροσωπεί. Μα πιότερο ακόμη, για το λαό που τους ψηφίζει.
Έτσι όπως προσπαθώ να τα βάλω σε μια σειρά στο μυαλό μου, βλέπω αυτή την πρόταση να κυριαρχεί παντού. Πυρκαγιές, πλημμύρες, παιδεραστίες, διαφθορά σε κάθε επίπεδο, Παράνομες παρακολουθήσεις, Τέμπη, διάλυση Παιδείας και Υγείας, ΜΜΕ, κράτος Δικαίου. Παντού χωράει η φράση «κάτσε λίγο στην άκρη μέχρι να ξεφουσκώσει το θέμα». Κι αν έχεις και την τύχη να σε ευνοήσουν τα αποτελέσματα των εκλογών, τότε ποιος να πει κουβέντα. Η μπουγάδα πέτυχε! Εκτός και αν αναλάβει τον έλεγχο για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Τότε μόνο μπορεί να διαλευκανθεί ουσιαστικά το θέμα. Αρκεί όμως να θέλει η Αρχή να δουλέψει, να μην της βάλουν τρικλοποδιές και να μην την φιμώσουν, όπως έκαναν με την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, ξέρεις, τότε με τις υποκλοπές. Τις θυμάσαι τις υποκλοπές ή μπα…
Αλλά σκέφτομαι και την Κεραμέως, ρε φίλε. Πώς την έμπλεξε έτσι η Αννούλα; Αρνούμαι να πιστέψω ότι η Κεραμέως της έδωσε στη ζούλα απόρρητα προσωπικά δεδομένα ψηφοφόρων. Εντάξει, τον καιρό της πανδημίας έδωσε στη Cisco προσωπικά δεδομένα ενάμισι εκατομμυρίου μαθητών και εκπαιδευτικών. Έγινε σούσουρο. Ξεφούσκωσε κι αυτό, πάει. Τώρα από το Υπουργείο Εσωτερικών είναι δυνατό να έκανε ξανά τα ίδια; Δηλαδή να κρύβουμε κάτω από το μαξιλάρι τα χεσμένα μας σώβρακα μην τα βρει η Κεραμέως και η Αννούλα και τα απλώσουν στην πλατεία με λεζάντα το ονοματεπώνυμό μας;
Εγώ αποκλείω να της έδωσε τα emails η Κεραμέως, αφού την εμπιστεύεται τυφλά ο πρωθυπουργός και ξέρεις πόσο μεγάλη ευαισθησία έχει ο πρωθυπουργός για τα προσωπικά δεδομένα των πολιτών. Τότε, με τις παράνομες παρακολουθήσεις, ούτε τη μισή Ελλάδα δεν έβγαλε στη σέντρα, τη σεβάστηκε.
Και ξανά στην Κεραμέως. Εκεί, που λες, που έκανε όρκους και σταυρούς ότι από τη μεριά του Υπουργείου της δεν υπήρξε καμία διαρροή δεδομένων, σκάει από το πουθενά μια ανακοίνωση ότι θα διεξαχθεί εσωτερικός έλεγχος για διερεύνηση τυχών κενών ασφαλείας.
Όπα! Σε μένα γιατί ακούγεται «μέχρι να κατακάτσει ο κουρνιαχτός που σήκωσε η αντιπολίτευση» που έχει φάει τα λυσσακά της να βγάλει σκάρτη την κυβέρνηση όπως λένε και οι συνήθεις αυλικοί του καθεστώτος.
Γι’ αυτό σου λέω, φίλε, το χεσμένο σώβρακο, κάτω από το μαξιλάρι. Η αθέμιτη πολιτική επικοινωνία καιροφυλακτεί και κάνει λίστες. Τις μαζεύει, τις σουφρώνει, τις ανταλλάσσει, τις κληρονομεί, δεν γνωρίζω. Πάντως εσύ δεν το γλυτώνεις το ξεφτιλίκι.
karalitsa2@gmail.com