Ένας κωμικοτραγικός ρόλος, που αφυπνίζει συνειδήσεις, ξυπνάει μνήμες και δημιουργεί ιδιαίτερα έντονα συναισθήματα σε κοινό και κριτικούς. Όπως στη ζωή, το γέλιο μπερδεύεται με το δάκρυ και το δάκρυ με τη χαρά της ζωής. Μια κωμωδία βαθειά συναισθηματική με ένα φινάλε συγκινησιακό και απρόσμενο…
Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.
Λίγα λόγια για την παράσταση
«Πιστεύω ότι το να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου με κάποιον άλλον, είναι μια από τις μεγαλύτερες ευτυχίες στη ζωή!»
Ο ήρωας του Γκόγκολ, ο Αυξέντιος Ιβάνοβιτς Ποπρίτσιν είναι ένας μοναχικός άνθρωπος. Η μοναξιά του ουρλιάζει! Τόσο σημερινό και τόσο απειλητικά επικίνδυνο!
Δεν είναι ένας τύπος, είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Ένας κόσμος που έρχεται αντιμέτωπος με έναν άλλο κόσμο. Ο κόσμος του Ποπρίτσιν είναι εδώ μπροστά μας ενώ ο άλλος κόσμος τον καταπατά, τον ταπεινώνει, τον περιφρονεί και τον εξευτελίζει. η σύγκρουση δεν αργεί να έρθει και είναι τραγική… Χάνεται στα μονοπάτια της ψυχής του, η μάχη με τους προσωπικούς του δαίμονες θα έχει προδεδιαγραμμένη πορεία προς την «ελευθερία» του μυαλού, το «πέταγμα» της ύπαρξης προς τον Ανώτερο εαυτό του… την τρέλα ή το θάνατο… ποιά η διαφορά;
Σήμερα που ο άνθρωπος ζει μόνος του, πράττει μόνος του, διεκδικεί μόνος του, είναι επιτακτική ανάγκη να τονιστεί αυτή η τάση, που τον οδηγεί ολοένα να κλείνεται στον εαυτό του.
«Έναν άνθρωπο μωρέ! Αυτό χρειάζομαι, έναν άνθρωπο. Να δω και να μιλήσω μ’ έναν άνθρωπο… άντρα ή γυναίκα δεν έχει σημασία… μ’ έναν άνθρωπο…»