Την λέξη δανείσθηκε από την αρχαία Ελληνική γλώσσα και με τη σημασία της εποχής εκείνης. Αναφέρει (14) συμπτώματα του συνδρόμου και σημειώνει ότι είναι αρκετά να εμφανίζει ένας ηγέτης τουλάχιστον (3) από τα δεκατέσσερα για να βγει η διάγνωση «συνδρόμου της ύβρεως».
Τούτο συμβαίνει κυρίως στην θριαμβευτική άνοδο στην εξουσία το οποίο κατά κανόνα υποχωρεί μετά την απώλειά της.
Όπως είναι γνωστό στο ανθρώπινο μυαλό κυριαρχούν δύο βασικές λειτουργίες. Αυτή του συναισθήματος και εκείνη του λογικού, οι οποίες πρέπει κατά το δυνατόν να βρίσκονται σε ισοϋψή θέση.
Ενώ το συναίσθημα είναι ο χειρότερος σύμβουλος, εικόνες ντροπής που είδαμε μέσα και έξω από το Καπιτώλιο, τραυμάτισαν το γόητρο των ΗΠΑ με παρότρυνση του απερχομένου τότε Προέδρου σε ποσοστό 45% των ρεμπουπλικανών ψηφοφόρων. Υπογραμμίζεται δε ότι η εκτεταμένη οπλοκατοχή και οπλοχρησία στις ΗΠΑ, αλλά και η διασπορά δοξασιών ή ψευδών ειδήσεων, δεν ευνοούν την εξημέρωση των ηθών στην τρομερά δύσκολη σημερινή εποχή, για την οποία προφανώς απαιτείται η Σωκρατική ρήση ότι η πολιτεία έχει ανάγκη ικανών να άρχονται με δικαιοσύνη και όχι ικανούς φιλόδοξους πολιτικούς που η ρητορική τους να ταυτίζεται με τη δημαγωγία και κολακεία του πλήθους. Ενώ στην Εκκλησία του Δήμου οι πολλοί φωνασκούν, επιδοκιμάζουν ή αποδοκιμάζουν με ακραίο τρόπο.
Πλείστα όσα παραδείγματα από το παρελθόν, πολιτικών και ηγετών που καθυβρίζουν αδιάντροπα τους αντιπάλους τους, όπως ο Πρόεδρος Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουρέττε χαρακτηρίζοντας τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα «Σκύλας υιό».
Ο Υπουργός Αμύνης της Συρίας Μουσταφά Τλας τον Αραφάτ «γιο όχι μιας αλλά 60.000 πορνών». Ενώ ο βρετανός Υπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον, αποκάλεσε την Χίλαρι Κλίντον σαδίστρια νοσοκόμα σε ψυχιατρείο.
Πάντως, οι ύβρεις και χλευασμοί δεν απέτρεψαν τις μετέπειτα προσωπικές συναντήσεις. Δεν έκρυβαν κάτω από την καλοφορεμένη κοσμιότητα τα κατά συνθήκη ψεύδη.
Ο συνδυασμός της ανωτερότητος της εξουσίας είναι ασυμβίβαστος με την πεζότητα της βρισιάς. Ο Βάκων υποστήριζε ότι η ύβρις είναι όπλο των χυδαίων.
Στην Βουλή της Ουγγαρίας προ οκταετίας περίπου βουλευτής έδειξε το μεσαίο δάκτυλό του προς την κατεύθυνση των βουλευτών της αντιπολιτεύσεως.
Για την καθόλου ανάρμοστη συμπεριφορά του τιμωρήθηκε με πρόστιμο 450 ευρώ από την κοινοβουλευτική σύνοδο καθ’ όσον κατ’ αυτόν τον τρόπο περιείχε δηλώσεις επιβλαβείς για το κύρος του Κοινοβουλίου και απαράδεκτες σ’ ένα μικροαστικό πολίτευμα.
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων μετά από προσφυγή του χυδαία τιμωρηθέντος βουλευτού για το πρόστιμο και την απαγόρευση ερωτήσεων ολίγων ημερών, έκρινε και μην εκπλαγείτε ότι τα παραπάνω μέτρα, με βάση το άρθρο 10 (Ελευθερία έκφρασης) προσέβαλαν τα δικαιώματά του στην ελευθερία της έκφρασης!
Αλλά και στην χώρα μας συμβαίνουν περιστατικά βίας, ύβρεων και χειροδικίας εντός του ναού της δημοκρατίας εκτός του πρόσφατου καθώς πρώην Σπαρτιάτης και νυν ανεξάρτητος χειροδίκησε σε βάρος βουλευτή της Ελληνικής Λύσης, με την αιτιολογία ότι το γρονθοκόπημα οφείλεται στο ότι εξυβρίσθηκε η μητέρα του κατά χυδαίο τρόπο.
Προ επταετίας ο Προεδρεύων της συνεδρίασης της Βουλής Μ. Μπαλαούρας, καλούσε επανειλημμένως την φρουρά να απομακρυνθούν από την αίθουσα ο Ηλίας Κασιδιάρης και οι ομοϊδεάτες του. Αφορμή η επίθεσή του στη βουλευτή Λιάνα Κανέλη.
Παλαιότερα ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Β. Κεδίκογλου χαστούκισε τον τότε βουλευτή ΚΚΕ Στρ. Κόρακα, επειδή ο τελευταίος σχολίασε με την φράση «πάλι δικούς σου πας να βολέψεις».
Ασφαλώς, μεγαλύτερης έντασης και έκτασης βίαια επεισόδια εντός της βουλής είχαν καταγραφεί προ της δικτατορίας το 1965. Το φαινόμενο βιαίως συμπεριφορών ή και εκτόξευσης απειλών μεταξύ βουλευτών, εντός και εκτός Βουλής.
Δυστυχώς «κληρονομιά» από τότε ως σήμερα απέμεινε η τακτική του να μην καταγράφονται ορισμένες φορές οι ύβρεις και αθλιότητες στα πρακτικά αλλά να αντικαθίστανται με φράσεις όπως «βουλευτής ομιλεί μη ακουόμενος»!! ή εκτός μεγαφώνου.
Είναι γεγονός ότι ο καθένας μας εκφράζεται περισσότερον ή λιγότερο ελευθερόστομα ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και την αγωγή του.
Τα βάζει με τον εαυτό του ή τους θεούς και δαίμονες, περιλούζει τον αντίπαλο, τον ενοχλητικό με όσα δεν έχουν ειπωθεί για το σόι και τους αγίους που λατρεύει. Οι βρισιές περισσεύουν στον δρόμο, στις παραλίες, στα καφενεία, σχολεία, στις κερκίδες με ιδιαίτερη βιαιότητα.
Όταν μεταφέρονται από το πεζοδρόμιο στην πολιτική από την παρεΐστικη καθημερινότητα στον διακρατικό ανταγωνισμό, αποτελούν οχληρότατο βάρος.
Η βρισιά και χυδαιότητα δεν είναι δείγμα ελευθερίας, δημοκρατίας αλλά δείγμα απουσίας αυτοσεβασμού και αισθητικής. Κάθε εξουσία όσο δημοκρατική να παρουσιάζεται ρέπει προς την μικρή ή μεγάλη κατάχρηση. Όλες οι τέχνες κατά Γάλλο έξοχο ρήτορα, όλες οι τέχνες παράγουν αριστουργήματα, η τέχνη όμως της εξουσίας παράγει και τέρατα.
Η δικαιοσύνη είναι η μεγαλύτερη κατάσταση του πολιτισμού και όχι η Δημοκρατία. Γιατί η πρώτη βασίζεται στην νομιμότητα και η δεύτερη στην νομιμοφάνεια όπως έλεγε ο διαπρεπής νομοδιδάσκαλος κ. Μπέης.
Αν πάρουμε σαν παράδειγμα την σχετική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που προαναφέραμε περί δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης βουλευτών κλπ. θα πρέπει να λησμονήσουμε εντελώς τις δύο βασικές αρχές της ελευθερίας, δηλαδή την ελευθερία, την πειθαρχημένη που μυρίζει κατευνασμό, πειθαρχία και επιβάλλεται με μέτρα αυστηρά ή μέτριας εντολής.
Ορολογία την οποία χρησιμοποιούσε το κορυφαίο πνεύμα της ελληνικής επιστήμης Π. Κανελλόπουλος, καθώς επίσης και η «ΦΡΟΝΗΜΗ» ελευθερία που σημαίνει νίκη και κατάκτηση του εσωτερικού φρονήματος, όπου ισχύει ο νόμος της ελευθερίας. Πρόκειται δηλαδή για φρόνημα, αγλάϊσμα ανθό παιδείας και πολιτικής ωριμότητος.
* Ο κ. Ιωάννης Σκουτέρης είναι Δικηγόρος, τέως αντιδήμαρχος Χολαργού