ΛΙΤΣΑ ΚΑΡΑΜΠΙΝΗ

Όπα, ρε, με τον πανικό…

A
π’ όλα όσα άκουσα, ένα μόνο μου φάνηκε αδιανόητο. Δεν είναι που κλωτσούσε, έσπρωχνε, απειλούσε κι έριξε κι ένα χαστούκι, αλλά έσπασε και μια καρέκλα. Έσπασε καρέκλα! Ούτε ίχνος σεβασμού στην καρέκλα. Όχι απλά γιατί δεν του ανήκε, αλλά γιατί ο ίδιος, για μια καρέκλα φιλάει τόσα χρόνια ποδιές κατουρημένες. Κι άντε και κατέκτησε την καρέκλα που λαχταρούσε και μάλιστα υπουργική, κωλοφαρδάδικη.

Λευτέρης Αυγενάκης, πρώην υφυπουργός Αθλητισμού. Ένας εκ των αρίστων της Νέας Δημοκρατίας που του παραχωρήθηκε η πολυπόθητη καρέκλα μαζί με την υποχρέωση να εξαλείψει τη βία στα γήπεδα. Εγώ, αν με ρωτάς, από την στιγμή που υπουργοποιήθηκε ο συγκεκριμένος, έκανα τον σταυρό μου και είπα «δόξα σοι τω θεώ, εις το εξής, οι οπαδοί των αντίπαλων ομάδων, σε κάθε ματς θα πετάνε γαρδένιες ο ένας στον άλλο». Γύρισα πλευρό κι επιτέλους αποκοιμήθηκα.

Σήμερα όμως ξύπνησα ξαφνικά στην καρδιά ενός εφιάλτη. Σαμαράς και Καραμανλής, στην παρουσίαση του βιβλίου του Μανώλη Κοττάκη, (μάλλον χέστηκαν για την παρουσίαση) έβγαλαν όπλο, την κάνη του οποίου κόλλησαν στον άκρο-δεξιό κρόταφο του πρωθυπουργού. Μπαμ δεν ακούστηκε. Ή το όπλο είχε σιγαστήρα ή θα ακουστεί ετεροχρονισμένα. Αλλά εντάξει τώρα, τόσα χρόνια ρίχνανε πιστολιές στο δικό μου κρόταφο με όλα τα αντεργατικά, αντεθνικά, αντιοικονομικά μέτρα που υπέγραφαν εις βάρος μου, τώρα θυμήθηκαν κι αυτοί να μου το παίξουνε σωτήρες!

Ωστόσο, μόνο η ξινίλα από τα μούτρα της Ντόρας που απλώθηκε σαν ομίχλη στην αίθουσα έγινε σαφώς αντιληπτή, καθώς η ατυχήσασα (τι το ‘θελε και ήρθε;) σημείωνε παρουσίες, αντιδράσεις χειροκροτήματα με μάτια γουρλωμένα.

Από τις ντουφεκιές των ράμπο Σαμαρά – Καραμανλή νομίζω υπήρξαν και παράπλευρες απώλειες. Αλλιώς πώς γίνεται την επόμενη μέρα να πει η Ντόρα σε συνέντευξη «δεν θα έπρεπε να είχαμε εμπλακεί στον πόλεμο της Ουκρανίας»; Τι άραγε να θέλει να πει ο ποιητής; Και η Ντόρα σε πανικό;

Και ναι, η επόμενη μέρα για κανένα δεν ξημέρωσε ωραία.

Παρουσιάστηκε βίντεο με τις βιαιοπραγίες του Λευτέρη Αυγενάκη σε υπάλληλο του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος, επειδή έχασε την πτήση. Οι φλύαρες γλώσσες λένε ότι ο ίδιος μπέρδεψε τις πύλες. Ωστόσο, πουτάνα τα έκανε στο αεροδρόμιο με κλωτσιές σπρωξιές βρισιές. Την πλήρωσε και η καρέκλα, μια απλή, ταπεινή καρέκλα, καμία σχέση με τις βιζιτούδες καρέκλες που κάθε πολιτικός ονειρεύεται. Και ενώ με όλα αυτά η οργή του αρίστου δεν ξεφούσκωνε, φαπ, αστράφτει, ο άριστος, και ένα χαστούκι στον έρμο τον εργαζόμενο. Χαστούκι καταγεγραμμένο στο βίντεο, δεν κουκουλώνεται.

Εκεί έσκασε μύτη το σωματείο των εργαζομένων, ο εισαγγελέας και τέλος ο τρομοκρατημένος υπάλληλος που υπέβαλε τελικά μήνυση στον μπόλικο τον Αυγενάκη. Ακολούθησε και η μαρτυρία των αστυνομικών τους οποίους απείλησε με δυσμενή μετάθεση κράζοντας «ξέρεις, ρε, ποιος είμαι εγώ, ξέρεις ποιος είμαι εγώ;»

Όπα, ρε κοτζαμπάση, ποιος νομίζεις ότι είσαι;

Είσαι εκείνος που σουτάρανε οι δικοί σου για να σώσουν το τομάρι τους, Πώς να σε συγκαλύψουν πια, είναι και οι ντουφεκιές που ο κρότος τους ακόμη δεν ακούστηκε…

Και μην μου λες ότι τους κρατάς απ’ τα παπάρια γιατί την έδρα σου την έχεις στο τσεπάκι. Ούτε στη βουλευτική σου ιδιότητα που ξέχασαν να σου την πάρουν μην ποντάρεις γιατί κάτι μου λέει πως δεν σε παίρνει ο χρόνος, καθώς ο χρόνος, όπως ξέρεις, έχει και γυρίσματα.

Λες; Δεν ξέρω, ας αποφανθεί ο χρόνος.

 

karalitsa2@gmail.com