Έτσι, εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι ο Γ’ παγκόσμιος πόλεμος είναι πολύ πιθανό κάπου στο άμεσο μέλλον να ξεκινήσει.
Φριχτός ο πόλεμος, άδικος, αιμοδιψής. Το άδικο με όλο το ανάθεμα που σέρνει ξοπίσω του ανήκει στον επιτιθέμενο, στον κατακτητή. Τούτο πιστεύω και τούτο πίστευα πάντα σε κάθε περίπτωση εισβολής κράτους σε οποιοδήποτε άλλο κράτος. Όπως στη περίπτωση της Κύπρου, του Ιράκ, της Λιβύης, της Συρίας, του Αφγανιστάν, της Σερβίας, στην Χαμάς τελευταία και όχι μόνο. Να θυμίσω ποιοι ήταν οι εισβολείς, οι άδικοι και αιμοδιψείς; Η Τουρκία στην Κύπρο, και όπου αλλού ο θεός Άρης στήνει πανηγύρια, την Αμερική θα βρεις μπροστάρισσα να σέρνει το χορό. Την Αμερική με εργαλείο της το ΝΑΤΟ.
Να πούμε για την Ουκρανία τώρα. Τα τελευταία δέκα περίπου χρόνια μέχρι σήμερα, στην ανατολική Ουκρανία πόσοι άνθρωποι βασανίστηκαν, πόσοι φυλακίστηκαν, πόσοι άντρες, πόσα γυναικόπαιδα σκοτώθηκαν από τα ναζιστικά καθάρματα, τους κατσαπλιάδες που παριστάνουν σήμερα την επίσημη κυβέρνηση του κράτους; Άραγε, το Διεθνές Δίκαιο που σήμερα επικαλούνται όλοι, ήταν και τότε σε ισχύ; Είναι σήμερα; Ήταν σε ισχύ στις άλλες περιπτώσεις εισβολής; Τι έχουν να πουν τα ντόπια κανάλια; Γιατί ποτέ δεν μας είπαν πόσο έβραζε το καζάνι εκεί;
Τώρα μιλάνε και μιλάνε ασταμάτητα για να μας πιπιλάνε ξανά το μυαλό τούτη τη φορά με τον Πούτιν ο οποίος έχει επεκτατικές διαθέσεις και ξαφνικά εισβάλει για να πάρει εδάφη από την Ουκρανία.
Και να σου πεταγόμαστε σαν το σκατό κι εμείς, όχι εμείς ως Ελλάδα, αλλά εμείς με απόφαση του πρωθυπουργού και στέλνουμε όπλα στην άθλια ναζιστική κυβέρνηση η οποία ξαμόλησε από τις φυλακές τους εγκληματίες και μοίρασε όπλα αδιακρίτως σε κάθε έναν που μπορούσε να στοχεύσει, με αποτέλεσμα οι συμμορίες να αλληλοσκοτώνονται με όπλα κυβερνητικά, να ληστεύουν, να σκοτώνουν αθώους πολίτες και να βιάζουν όποια γυναίκα δεν κατάφερε να εγκαταλείψει τη χώρα. Τώρα οι πολίτες κινδυνεύουν περισσότερο από τους συμπολίτες τους παρά από τους ρώσους στρατιώτες. Αυτά από δικές τους μαρτυρίες που τις στέλνουν σε βίντεο. Μια Ουκρανία θύτης και θύμα μαζί. Να λυπάσαι, να συμπάσχεις με τους πολίτες της, να οργίζεσαι με τους κυβερνητικούς εξουσιαστές της.
Αλλά μήπως νόμισες ότι οι Ρώσοι σκοτιστήκαν για τους ρωσόφωνους Ουκρανούς πολίτες οι οποίοι υποφέρουν κάτω από την μπότα των νεοναζιστών; Σιγά μην είχαν κοστολογήσει, οι Ρώσοι, τις ανθρώπινες ζωές στο ύψος του ποσού που ανέρχεται το κόστος του πολέμου που ξεκίνησαν! Οι πόλεμοι δεν γίνονται για ανθρωπιστικούς σκοπούς. Γίνονται για κέρδος και επιρροή. Για εδάφη και υπεδάφη. Και απ’ αυτά διαθέτει μπόλικα και πλούσια η Ουκρανία. Όχι όμως για το λαό της ή τουλάχιστον όχι για το κομμάτι εκείνο του λαού που ο ίδιος ο πρόεδρος Ζελένσκι τους ονομάζει υπανθρώπους. Δεν ήξερε όμως πως τέτοιες συμπεριφορές αφήνουν χαραμάδες για να τρυπώσει ο εχθρός; Ή μήπως διατηρώντας τη βεβαιότητα ότι τα νότα του φυλάνε το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ, πούλαγε τσαμπουκά στο Ρώσο; Ε, να που ο Ρώσος διέρρηξε τις χαραμάδες, διέρρηξε και τις βεβαιότητές του και τώρα ο Ζελένσκι εκλιπαρεί για βοήθεια τους φίλους μα κάνει τόσο σαματά ο Ρώσος που οι φίλοι δεν ακούν τα παρακάλια του…
Και το τρίγωνο του διαβόλου κλείνει με τους συμμάχους μας του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ που εμπλέκονται και δεν εμπλέκονται. Τώρα το ψητό είναι στη σούβλα και γυρίζει. Το σιγοψήνουν οι Ουκρανοί και κάνα δυο κορόιδα ακόμη. Μα την κατάλληλη στιγμή, όταν θα έχει γίνει λουκουμάκι το ψητό, θα χιμήξουν σαν τα όρνια για το μερδικό τους. Στο τραπέζι, τρία σερβίτσια. Ρώσοι, Αμερικάνοι, Γερμανοί. Τα κορόιδα στην απ’ έξω.
Α, και τώρα που είπα κορόιδα, μας λένε πως «η Ελλάδα του Μητσοτάκη» βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας…
Και μου γύρισε το μάτι ανάποδα. Πρώτον, γιατί η Ελλάδα δεν είναι του Μητσοτάκη, αν ήταν δεν θα την ξέσκιζε να την πουλήσει, αυτήν, τον πλούτο της και το λαό της μαζί. Είναι δική μου και δική σου γιατί εμείς, με το αίμα μας την κρατάμε ζωντανή. Και δεύτερο, γιατί η σωστή πλευρά της Ιστορίας δεν είναι να καταντήσουμε τα ξελιγωμένα γκαρσόνια στο δείπνο των τριών.
Ούτε ένα μεζέ… Ούτε ένα βέτο για την Κύπρο μας, ρε συ! Για τα νησιά, για τις παραβιάσεις… τίποτα, μούγκα και υποταγή.
Γι’ αυτό ο κόσμος παρακολουθεί παγωμένος, αμήχανος και τρομοκρατημένος. Γιατί φοβάται την εκδίκηση της Ιστορίας όταν θα μας δείχνει από μακριά ποια θα ήταν η σωστή μεριά στην οποία θα έπρεπε να είχαμε σταθεί. Και δεν θέλω ούτε να φανταστώ ποια θα είναι η τιμωρία μας.
karalitsa2@gmail.com