Σήμερα παγκοσμίως επικρατεί το σύνθημα ότι: «Η ορθοδοξία είναι η μόνη ελπίδα διασώσεως της ανθρωπότητος κατά δε τον Μεγάλο Θεολόγο π. Ι. Ρωμανίδη είναι η θεραπεία της θρησκείας.
Σχετική διάταξη του Συντάγματος ορίζει ότι η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους καθώς και ο γάμος, η μητρότης και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους.
Προς τούτο κρίνουμε φρόνιμο να θυμίσουμε σχετική διάταξη της νομοθεσίας του Σόλωνος (άρθρ. 293) σύμφωνα με την οποία ο γάμος έχει σκοπόν την τεκνοποιία. «Επ’ αρότρω παίδων άγομαι γαμέτην». Δηλαδή «νυμφεύομαι για να τεκνοποιήσω».
Ενώ ο ειδωλολάτρης Μοδεστίνος όριζε τον γάμον ως συμπλήρωση ανδρός και γυναικός του βίου παντός θείου και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία.
Πολύς λόγος για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων ατόμων και των ομοφυλόφιλων ζευγαριών.
Και τα παιδιά όμως έχουν δικαιώματα, δικαίωμα του κάθε παιδιού είναι να γνωρίζει τον βιολογικό του πατέρα και τη βιολογική του μητέρα. Τα υιοθετημένα παιδιά ψάχνουν να τους βρουν, αφού πρόκειται για βιολογική, για υπαρξιακή τους ανάγκη. Φυσικά και δικαίωμά τους, πράγμα το οποίον ηδύνατο να προβλεφθεί στο ψηφισθέν νομοσχέδιο κυρίως η βιολογική μητέρα.
Σκεφθήκαμε αυτά τα παιδάκια, αυγή της αυριανής κοινωνίας, αν θέλουν να έχουν για γονείς δύο άνδρες ή δύο γυναίκες και τι προσωπικότητα θα διαμορφώσουν έχοντας για γονείς δύο ομόφυλα άτομα.
Όταν μεγαλώσουν και πάνε σχολείο πώς θα αισθάνονται έχοντας γονείς δύο άνδρες ή δύο γυναίκες, αλλά και πώς θα τα αντιμετωπίζουν οι συμμαθητές τους. Τα σκεφθήκαμε όλα αυτά που είναι προβλήματα και αναπάντητα.
Από την άλλη πλευρά, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, χαρακτήρισε την υπερψήφιση του νομοσχεδίου σημαντικό βήμα προς αντιμετώπιση όπως είπε από κοινού μια υπαρκτής κοινωνικής πραγματικότητας, αίροντας μια σοβαρή για την δημοκρατία ανισότητα.
Στο πλαίσιο αυτό τόνισε «να προστατεύσουμε δικαιώματα παιδιών με την ασπίδα των γονιών και αποδώσουμε επί τέλους δικαιοσύνη και στην καθημερινότητα συμπολιτών του ιδίου φύλου. Ο δε πρόεδρος της Βουλής κ. Τασούλας εξηγεί ότι ο θεσμός της οικογένειας για τον οποίον στηθοκοπήθηκαν, δεν απειλείται από διεύρυνσή του αλλά διανοίγει την σφαίρα της ευθύνης του συζυγικού καθήκοντος!…
Ενώ ο πρ. Πρωθυπουργός Αντώνιος Σαμαράς με σκληρή ομιλία του στο Βήμα της ουλής αντέδρασε στην επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης για τα ομόφυλα ζευγάρια, λέγοντας ότι πρόκειται για ένα ψέμα και για τάχα κατοχύρωση ανθρωπίνου δικαιώματος που βρίσκεται σε αντίθεση με εκατομμύρια πολίτες, πέραν και πάνω από κόμματα. Προειδοποιεί την κυβέρνηση να προσέχει γιατί η υπερβολική αυτοπεποίθηση μπορεί να οδηγήσει εκτός πραγματικότητας.
Καθώς επίσης ότι το ψηφισθέν νομοσχέδιο ανοίγει τον δρόμο για γονέα ένα και γονέα δύο, καταργούμενου του ορισμού της οικογένειας. Λαμβανομένου υπόψη ότι η Μάνα και Πατέρας, πράγματι είναι δύο διακριτά συναισθηματικά πρότυπα και βέβαια κανείς δεν μπορεί να τα υποκαταστήσει.
Είναι πολύ όμορφο και τρυφερό να λέμε πως οικογένεια σημαίνει αγάπη, όμως η οικογένεια ως δομικό κύτταρο της κοινωνίας δεν είναι γενικά και αόριστα το αίσθημα της αγάπης αλλά κάτι συγκεκριμένο που απαρτίζεται από δύο ανθρώπους – διαφορετικού φύλου, ενώνονται με σκοπό την τεκνοποίηση. Στο σπίτι ο πατέρας είναι η τάξη, η μητέρα η αγάπη και το παιδί η χαρά, καθώς μας υπενθυμίζει ο σοφός λαός.
Η μάνα είναι τ’ όνομα του Θεού στα χείλη των ανθρώπων, είναι η γη που ποδοπατείται και παρά ταύτα βλασταίνει, είναι βασίλισσα με τα βελούδινα χέρια, βακτηρία των τυφλών και χαρά των θλιβομένων.
Λέμε μάνα και γεμίζουν τα στήθια μας ζωή, μπαίνουμε στην αγκαλιά και νομίζουμε ότι βρισκόμαστε στον παράδεισο. Είναι η κυρά των Αγγέλων, η βασίλισσα με τα βελούδινα δάχτυλα, το μεγαλύτερο λίκνο του πολιτισμού.
Αλλά και να μην αδικούμε τον πατέρα, λέξη Πατρίδα προέρχεται από το «πατήρ» που σήμαινε στην αρχαιότητα αρχηγός της οικογένειας, κεφαλή της. Πατρός σωφροσύνη μέγιστον τέκνοις παράγγελμα. Τα παιδιά βλέπουν τον πατέρα τους μέσα από τα μάτια της μητέρας τους.
Πάντως δεν αμφισβητείται ότι ο γλυκύτερος κτύπος για το παιδί είναι ο θόρυβος που κάνει το κλειδί του πατέρα όταν επιστρέφει στο σπίτι, ανοίγοντας την πόρτα.
Και βέβαια ο γάμος ομοφυλόφιλων θεσπίστηκε για χάρη μιας μειοψηφίας, μειώνοντας όμως την οικογένεια ως βασικό δομικό κύτταρο του Ελληνισμού και επιδεινώνοντας το σοβαρό πρόβλημα της χώρας.
Είναι εύλογο οι ομοφυλόφιλοι συμπολίτες μας να επιθυμούν ίδια δικαιώματα με τους ετεροφυλόφιλους. Τούτο μπορούσε με κάποιες τροποποιήσεις του κειμένου, διατάξεων περί προσυμφώνου συμβίωσης και υιοθεσίας να κατορθωθεί.
Στην αρχαία Ελλάδα όπου οι σχέσεις μεταξύ ανδρών ήταν συνήθεις και δεν προκαλούσαν με κάποια κοινωνική απαξία. Η χριστιανική θρησκεία διαποτίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και έχει ενταχθεί στο Συλλογικό υποσυνείδητο.
Έτσι οι λέξεις γάμος και γονεϊκότητα φέρουν τέτοιο βαρύ φορτίο που έχουν γίνει αναντικατάστατες.
Πάντως στην προκειμένη περίπτωση η εθελοτυφλία και η αποχή δεν είναι επιλογές. Η ύπαρξη του Ελληνικού Έθνους είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με την ορθόδοξη εκκλησία. Ο δεσμός αυτός δεν διαρρηγνύεται με νόμους που ψηφίζουν ευκαιριακές πλειοψηφίες. Η πραγματικότης είναι αμείλικτη. Οι νόμοι της φύσεως δεν ψηφίζονται από κοινοβούλια, ούτε υπόκεινται στην έγκριση κομμάτων. Οι νόμοι δεν μπορούν να αλλάζουν την φύση όσο και αν κάποιοι έχουν τυφλωθεί από αλαζονεία και ίσως πιστεύουν ότι υπερέβησαν την φύση του ανθρώπου επειδή συγκέντρωσαν ένα μεγάλο ή μικρό αριθμό ψήφων.
* Ο κ. Ιωάννης Σκουτέρης είναι Δικηγόρος, τέως αντιδήμαρχος Χολαργού