T
ο στοιχείο της αυταρχικότητος υπάρχει συνήθως και εις την κοινοβουλευτική δημοκρατία, ανευρισκόμενο εντός της ολιγαρχίας των κομμάτων και ιδίως εις το πρόσωπο των αρχηγών αυτών. Το στοιχείο τούτο, δια του οποίου εισφέρεται εις το σύστημα αντιπροσωπευτικού συστήματος το εχέγγυον της ηθικής ευθύνης και ατομικής πρωτοβουλίας, δικαίως εξαίρεται από τους θεωρητικούς δημοκρατικών πεποιθήσεων μολονότι είναι σχετικής αξίας πολλάκις δε συμπτωματικής χρησιμότητος.Πάντως αναγκαίο κρίνεται η ανεύρεση του ορθού μέτρου ανάμειξης της θελήσεως του ενός ή των ολίγων προς την θέληση των πολλών. Η συνταγματική τέχνη ευλόγως επανέρχεται εις την θεμελιώδη συμβουλή του Montesguieu περί διακρίσεων των τριών λειτουργιών του Κράτους αναζητούσα οργανικά μέσα προς εξισορρόπηση των θελήσεων εκ των οποίων πηγάζει η πολιτική εξουσία και ειδικότερα προς ανταγωνισμό της παντοδυναμίας του κόμματος που τείνει να αλλοιώσει το περιεχόμενο του Συντάγματος.
Από την ετήσια έκθεση του τμήματος ερευνών του περιοδικού Economist του δείκτη δημοκρατίας, προκύπτει ότι η Ελλάδα παραμένει στις ελαττωματικές δημοκρατίες αλλά η βαθμολογία της για το 2022 ανέβηκε στο 7,97 με άριστα το 10 από το 7,56 που ήταν το 2021.
Είναι η καλύτερη επίδοση από το 2010 με αποτέλεσμα η χώρα να βρίσκεται πολύ κοντά στην αναβάθμισή της σε «πλήρη Δημοκρατία» δοθέντος ότι υπάρχει και τρίτη κατηγορία Δημοκρατίας στα υβριδικά καθεστώτα και αυταρχικά καθεστώτα.
Παρά το γεγονός της επί μία δεκαετία οικονομικής κρίσης και παρενεργειών της και της υπόθεσης των υποκλοπών. Η Ελλάδα, σύμφωνα με το περιεχόμενο της παραπάνω έκθεσης καταλαμβάνει την επίζηλο 25η θέση στον κόσμο, αφού ανέβηκε εννέα θέσεις και 15η στη Δυτική Ευρώπη σε καλύτερη μοίρα από την Πορτογαλία, Ιταλία. Για την κατάταξη αυτή ελήφθησαν υπόψη η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην εκλογική διαδικασία λόγω προσπαθειών της διοίκησης για την πολιτική ιδίως μέσα από την διευκόλυνση της ψήφου της διασποράς αν και τούτο έρχεται σε αντίθεση με την συμμετοχή του εκλογικού σώματος στις προηγούμενες εθνικές εκλογές σε ποσοστό 45%. Καθώς επίσης η βαθμολογία στηρίζεται στην άρση της ενισχυμένης εποπτείας στην διαχείριση της πανδημίας και επιστροφής του τουρισμού σε υψηλά επίπεδα.
Υπάρχουν βέβαια και οι αρνητικές όψεις και αυτές έχουν σχέση με την χρονίως και βαριά ασθενούσα δημόσια Διοίκηση, την αργοπορούσα Δικαιοσύνη που αγγίζει τα όρια της αρνησιδικίας, την λογοκρισία σε θέματα Αστυνομίας, στρατού, εκκλησίας και υποκλοπών.
Παρά ταύτα ο κ. Σπίρτζης, πρ. Υπουργός, είπε το αμίμητο από τηλεόρασης: «Όταν έλθουμε στην εξουσία θα επαναφέρουμε τη Δημοκρατία είτε με το καλό είτε με το άγριο». Ο δε αψύς «λεβένταρος» κρητικός κ. Πολλάκις, πρ. Υπουργός, εγειρόμενος αναφωνεί: ΠΑΣΟΚ πιασμένο και ΚΚΕ κολλημένο 2.500 χρόνια». Για να προσθέσει με το άγριο σημαίνει ότι πολιτικοί και μη που θα παρεμποδίσουν την αποκατάσταση της Δικαιοσύνης θα μείνουν στη φυλακή μέχρι να σβήσει ο ήλιος!
Ενώ ο κ. Κατρούγκαλος, πρ. Υπουργός συνεχίζει να διακηρύττει, φαντάζομαι, ότι θα παραμείνει κομμουνιστής μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός. Βέβαια το ΚΚΕ στοχεύει στην ανατροπή του σημερινού πολιτικού συστήματος και στη συνέχεια να διεκδικήσει εξουσία. Είναι η σπίθα που θα κάνει το σκοτάδι φως. Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό με το ΚΚΕ δυνατό. Αν και δεν αποκλείεται κατά πληροφορίες νομικών κατά μια εκδοχή να αποκλεισθεί από εκλογές με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο.
Πάντως Δημοκρατία με το άγριο είναι έννοιες αντιφατικές με το άγριο μόνον καταλύεται ένα δημοκρατικό πολίτευμα. Ίσως αυτά να είναι προανακρούσματα όσων έχουμε να δούμε και να ακούσουμε τους προσεχείς μήνες τα οποία δείχνουν μόνον ότι τα κόμματα στην Ελλάδα παραμένουν πολιτικώς ανώριμα.
Όμως τι ακριβώς είναι το πολίτευμα που ονομάζεται Δημοκρατία, οι αρχαίοι Έλληνες απαντούσαν συνοπτικά ότι τρεις είναι οι βασικές της αρχές, ισονομία (ισότητα στο νόμο), ισηγορία (κάθε πολίτης να διατυπώνει προτάσεις στην εκκλησία του Δήμου) και ισοκρατία (κάθε πολιτική αρχή βουλευτές, στρατηγοί κλπ. να είναι ανοιχτοί σ’ όλους τους πολίτες με ίσους όρους, κάτι που δεν ισχύει στη σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία.
Βασικό ζήτημα κάθε Δημοκρατίας τότε και τώρα ακόμη είναι ο καθορισμός του δημοσίου συμφέροντος ή του κοινού καλού. Στις αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες το δημόσιο συμφέρον καθορίζεται από τις κυβερνήσεις μέσω της νομοθεσίας και έγκριση της Βουλής που ωστόσο συνήθως απαρτίζεται από την κυβερνητική πλειοψηφία, οπότε ουσιαστικά καταργείται η υπό του Συντάγματος προβλεπομένη διάκριση των εξουσιών.
Ο κ. Ιωάννης Σκουτέρης είναι Δικηγόρος, τέως αντιδήμαρχος Χολαργού