Σημασία έχει το πόσο απόλυτα ένιωσα να συνοψίζεται μέσα σε λίγες μόνο λέξεις ο όρος «αναπηρία». Μία κατάσταση στην οποία ο καθένας από εμάς μπορεί αύριο-μεθαύριο να βρεθεί, αν κάπου, κάπως, κάτι, δεν πάει καλά. Είμαστε εμείς, όλοι εμείς, που οφείλουμε να βάζουμε στην άκρη τις θεωρητικές διατυπώσεις και να τις μεταμορφώνουμε από συναίσθημα σε πράξεις.
Κατά την προηγούμενη ιδιότητά μου ως υφυπουργός Πρόνοιας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, δούλεψα με την ομάδα μου σκληρά, προκειμένου να συμβάλω στην οικοδόμηση μιας συμπεριληπτικής κοινωνίας. Βλέποντας, ακούγοντας, συζητώντας και κατανοώντας σε βάθος τις διαρκείς και σημαντικές ανάγκες των ατόμων με αναπηρία, καταφέραμε να κάνουμε την καθημερινότητά τους καλύτερη. Φτάσαμε στο τέλειο; Όχι. Στον δρόμο για το ταξίδι της συμπερίληψης σημειώσαμε ωστόσο σημαντική πρόοδο κι αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς.
Τι κάναμε;
Θεσμοθετήσαμε και ξεκινήσαμε το πρόγραμμα του Προσωπικού Βοηθού, δίνοντας στα άτομα με αναπηρία τη δυνατότητα να επιλέξουν οι ίδιοι τον βοηθό τους.
Κάναμε πραγματικότητα την Ψηφιακή Κάρτα Αναπηρίας, η υλοποίηση της οποίας εκκρεμούσε… από το 1996.
Θεσμοθετήσαμε, για πρώτη φορά, στη χώρα μας το πρόγραμμα πρώιμης παρέμβασης για χιλιάδες παιδιά έως 6 ετών με αναπηρία και αναπτυξιακές διαταραχές. Σκοπός του προγράμματος είναι, μέσα από εξειδικευμένες δράσεις και με την ενεργή συμμετοχή της οικογένειας, να δημιουργηθούν για κάθε παιδί οι καλύτερες προϋποθέσεις για τη βέλτιστη δυνατή εξέλιξή του.
Διπλασιάσαμε τα ωφελούμενα παιδιά των Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Ατόμων με Αναπηρία (ΚΔΑΠ ΑμεΑ), δίνοντας σε 9.000 παιδιά τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις ικανότητες και τις δεξιότητές τους.
Επίσης, διασφαλίσαμε τη λειτουργία και τη χρηματοδότηση για τις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης (ΣΥΔ), στις οποίες μένουν συμπολίτες μας με αναπηρία, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο και απαντώντας ταυτόχρονα στο ερώτημα των συγγενών τους «τι θα γίνει, όταν εγώ δεν θα είμαι πλέον εδώ;».
Θεσμοθετήσαμε επίσης την επαγγελματική αναδοχή, μέσω της οποίας παιδιά με αναπηρίες μπορούν να βρουν μια αγκαλιά, μια οικογένεια και να φύγουν επιτέλους από τα ιδρύματα.
Τι άλλο κάνουμε;
Πολλά περισσότερα σε όλους τους τομείς, όπως ακριβώς συμβαίνει με τις διαρκείς αναβαθμίσεις των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕ.Π.Α.), στις οποίες προχωράμε χρόνο με τον χρόνο.
Φτιάξαμε την ψηφιακή αίτηση, η οποία λειτουργεί μέσα στην Εθνική Πύλη Αναπηρίας. Τι σημαίνει αυτό; Τα άτομα με αναπηρία μπορούν από το σπίτι τους και, χωρίς να υποχρεούνται σε παράβολο εξέτασης, να κάνουν αίτηση στα ΚΕ.Π.Α..
Όλοι οι εισηγητικοί φάκελοι γίνονται επίσης ηλεκτρονικά σε ολόκληρη τη χώρα. Έτσι, ο πολίτης γλυτώνει πρακτικά έως και τρεις επισκέψεις στον ΕΦΚΑ.
Επιπλέον, οι πιστοποιήσεις, που πλέον εκδίδονται, είναι κατάλληλες για κάθε χρήση, για κάθε παροχή και για κάθε δικαίωμα. Έτσι, δεν χρειάζεται για διαφορετικές παροχές να περνάς δύο φορές από την αρμόδια επιτροπή.
Θεσπίσαμε κανόνες που συμπλέουν με τη λογική. Τι σημαίνει αυτό; Σε περίπτωση πολλαπλής αναπηρίας, αν η κύρια πάθηση είναι εφ’ όρου ζωής, οι πολίτες δεν χρειάζεται να πηγαίνουν ξανά και ξανά για πιστοποίηση.
Σήμερα, υπερδιπλασιάζουμε τον αριθμό των γιατρών των ΚΕ.Π.Α., με στόχο από τους 500, που είναι σήμερα, να φτάσουν στους 1.200. Οι αιτήσεις θα γίνονται ηλεκτρονικά από 1η έως και 26 Μαΐου.
Ενισχύουμε τις ειδικότητες που πιστοποιούν την αναπηρία, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές παιδίατρους, παιδοψυχίατρους, γαστρεντερολόγους και αναπτυξιολόγους.
Αυξήσαμε κατά 50% τις αμοιβές των γιατρών και των γραμματέων των ΚΕ.Π.Α., αναγνωρίζοντας το έργο τους και στοχεύοντας στην προσέλκυση περισσότερων γιατρών.
Επιπλέον, προχωράμε στην επιμόρφωση του διοικητικού προσωπικού, αλλά και των νέων ιατρών, για την καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των συμπολιτών μας με αναπηρία.
Γιατί τα κάνουμε όλα αυτά;
Όχι για να λάβουμε τα εύσημα, αλλά για να τα παραδώσουμε μαζί με μία καλύτερη, πιο εύκολη καθημερινότητα σε εκείνους που χρόνια την περιμένουν…
* Η κα Δόμνα Μιχαηλίδου είναι υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης