Ο Δήμαρχος Κρωπίας Δημήτριος Κιούσης, καλωσορίζοντας τον συγγραφέα, επεσήμανε ότι ο πανεπιστημιακός Ηλίας Πετρόπουλος είναι προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους, που τιμά με την παρουσία του την πόλη και είναι πρόσωπο ιδιαίτερα γνωστό στην τοπική κοινωνία καθώς επί σειρά ετών ως αριστερός Ιεροψάλτης, μαγεύει τους πιστούς του Μητροπολιτικού Ναού με την υπέροχη Βυζαντινή υμνωδία του.
Το βιβλίο παρουσίασε η Δρ. Λαογραφίας Μυροφόρα Ευσταθιάδου, ενώ ο συγγραφέας αναφέρθηκε με τρόπο συνοπτικό για το πώς ερμήνευε ο άνθρωπος στο απώτατο παρελθόν θανατηφόρες λοιμικές ασθένειες και ποια η σχέση του σήμερα, την εποχή της πανδημίας, με την πανάρχαια αντίληψη για τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον αρχαϊκό ελληνικό αποικισμό και τον θεό Απόλλωνα.
Η εκδήλωση έκλεισε με την παρουσίαση παραδοσιακών χορών από τη χορευτική ομάδα του Λυκείου των Ελληνίδων παραρτήματος Κορωπίου, που καταχειροκροτήθηκε από τους παρευρισκόμενους. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους προσωπικότητες της πανεπιστημιακής κοινότητας, ιερείς, η αιρετή διοίκηση του Δήμου Κρωπίας, δημοτικοί σύμβουλοι καθώς και δεκάδες πολίτες. Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε η Αγγελική Γκίκα, υπεύθυνη Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κορωπίου.
Λίγα λόγια για το βιβλίο: «Πώς ερμήνευε ο άνθρωπος στο απώτατο παρελθόν θανατηφόρες λοιμικές ασθένειες, όπως η λέπρα, ο τύφος και η χολέρα, και με ποια μέσα τις αντιμετώπιζε; Πόσο παλαιά είναι η κοινή αντίληψη για την (αυτο)θυσία του εξιλαστήριου θύματος; Ποια είναι η σχέση της προσφάτως βιωμένης πανδημίας με την πανάρχαια αντίληψη για τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον αρχαϊκό ελληνικό αποικισμό και τον θεό Απόλλωνα; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα σημαντικότερα ερωτήματα που τίθενται στο ανά χείρας πόνημα. Οι ανθρώπινες κοινωνίες ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, αδυνατώντας να αντιληφθούν τα πραγματικά αίτια για τα οποία ενέσκηπτε λιμός ή και λοιμός, απέδιδαν την εμφάνιση τέτοιων συμφορών σε επέμβαση θεϊκών δυνάμεων, οι οποίες τις έστελναν στους ανθρώπους ως τιμωρία και ως μέσο σωφρονισμού για την παραβατική τους συμπεριφορά. Με στόχο τον εξευμενισμό του θεού, την ίαση και την επιστροφή στην ομαλότητα επιστρατεύονταν κατάλληλα τελετουργικά και ειδικές προσευχές, που συνέτασσαν και εκτελούσαν μάντεις-θεραπευτές οι οποίοι, λόγω της εξειδικευμένης τους κατάρτισης, ήταν σε θέση να ερμηνεύουν τα κακώς κείμενα και να δίνουν τις προσήκουσες λύσεις. Στο βιβλίο αυτό, μέσα από τη σύγκριση των πρωιμότερων αρχαίων ελληνικών πηγών με διάφορα εξειδικευμένα τελετουργικά κείμενα Χετταίων, Λουβίων, Χουρριτών, κ.ά. ιατρομάντεων της τρίτης και δεύτερης χιλιετίας π.Χ., που προέρχονται από βιβλιοθήκες αρχαίων ανατολικών βασιλείων, ιχνηλατείται η πορεία της αντίληψης για την αποπομπή του τελετουργικού φαρμακού (του αποδιοπομπαίου τράγου) στις αρχαίες κοινωνίες. Μέρος της πολύτιμης αυτής και μακραίωνης γνώσης των λαών της αρχαίας Εγγύς Ανατολής φαίνεται πως πέρασε απρόσκοπτα στον κόσμο του Αιγαίου και της ηπειρωτικής Ελλάδας περί τις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ. Κατά το μεγάλο ταξίδι των μύθων στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και την Εγγύς Ανατολή, η μορφή του ισχυρού επήλυδος θεού Απόλλωνος αναδείχθηκε, και μάλιστα με την καίρια συμβολή του ίδιου του Ομήρου, σε θεό θεραπευτή λοιμικών ασθενειών και προστάτη του ελληνικού αποικισμού, μπολιάζοντας καθοριστικά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό».